در تنظیمات شبکه، دو نوع آدرس IPv4 یا IPv6 قابل مشاهده است. همانطور که می توان حدس زد، نسخه های قبلی مدت ها پیش کنار گذاشته شده اند (TCP/IP v1، v2 و v3) اما چرا IPv4 در مقابل IPv6 مطرح است و خبری از نسخه پنجم نیست؟ تفاوت IPv4 و IPv6 چیست؟ چگونه IPv4 که از دهه ۸۰ میلادی وجود دارد، همچنان باقی مانده است؟
یک IPv6 دارای 128 بیت است که مشخص کننده آدرس نهایی یک دستگاه در شبکه خواهد بود. به دلیل محدودیت تعداد IP های قابل ارائه در نسخه IPv4 ، نسخه IPv6 توسعه داده شد. باید اشاره کرد که فضای آدرس دهی در IPv6 چندین برابر IPv4 است.
پروتکل IP در واقع روشی است که بر مبنای آن داده ها به سیستم های مختلف موجود در شبکه ارسال می گردند. هر دستگاه موجود در شبکه، حداقل یک آدرس IP خواهد داشت که منحصر به فرد بوده و صرفا در اختیار همان دستگاه قرار دارد. هر دستگاهی که به اینترنت متصل می شود دارای یک IP است. به همین دلیل تعداد IP های قابل تعریف در IPv4 کافی نبودند و سازمان Internet Engineering Task Force به اختصار (IETF) استاندارد IPv6 را معرفی نمود. در ادامه با ویژگی های IPv6 و مزایای آن به تفصیل آشنا خواهیم شد.
