FQDN، مخفف عبارت Fully Qualified Domain Name است. این عبارت کامل ترین نام شناخته شده یک هاست یا کامپیوتر در اینترنت را نشان می دهد. علاوه بر این، می تواند به یک سایت یا سرور مرتبط باشد. سیستم نام دامنه یا همان DNS، غیر متمرکز بوده و دارای یک سلسله مراتب دقیق است. ابتدا Root قرار دارد و در سطح پایین تر TLD ها هستند. در بخش بعدی نیز دامنه (به عنوان مثال example.com) جای می گیرد. آخرین بخش هم هاست می باشد.
تصویر(1)
نحوه نگارش FQDN یا FQDN Syntax
نحوه نگارش Fully Qualified Domain Name به صورت زیر است:
[hostname].[domain].[tld]
البته می تواند شامل زیردامنه نیز باشد. ساب دامنه یک hostname نبوده و بخشی از دامنه محسوب می شود.
مثال FQDN
در ادامه به بررسی یک نمونه Fully Qualified Domain Name با استفاده از example.net پرداخته می شود:
www.example.net
- "net." بخش TLD است.
- "example" نام دامنه (Domain Name) است.
- "www." نام هاست (Hostname) است.
hostname می‌تواند یک پروتکل خاص مانند "mail" یا "ftp" را برای دامنه نشان دهد. FQDN برای نمایش مکان دقیق یک شی در سلسله مراتب DNS عمل می کند.
ساختار و عناصر FQDN
FQDN در واقع یک ساختار بسیار ساده و قابل درک دارد و از سه عنصر اصلی به شرح زیر تشکیل شده است.
Top-Level Domain یا TLD: این TLDها با تمام پسوندهای استانداردی که در انتهای یک FQDN قرار دارند، نمایش داده می شوند. معمولا این پسوندها بسیار کوتاه هستند و طول آنها فقط 2 یا 3 حرف است. برخی از مثال‌های محبوب شامل com، .edu، .uk. و … هستند.
تصویر(2)
دامنه: دقیقاً پس از دامنه سطح بالا (TLD) قرار می‌گیرد که بسیار شناخته شده است و کاربران عادی با آن آشنا هستند. به عنوان یک مثال ساده، می‌توان به example.com اشاره کرد.
Hostname: به آسانی می‌توانید Hostname را تشخیص دهید. یک مثال رایج و شناخته شده، www در www.example.com است. مالک می‌تواند بر اساس نیازهای نام دامنه خود، Hostname های متفاوتی را ایجاد کند.
- www.example.com
- ftp.example.com
- mail.example.com
PQDN چیست؟
PQDN مخفف Partially Qualified Domain Name است که FQDN را با یک قسمت از دست رفته، نشان می دهد. این اختصار شامل همه عناصری که موقعیت دقیق را در سلسله‌مراتب ساختاری DNS فراهم می‌کند، نمی‌شود. بلکه تنها بخشی از نام دامنه کامل است.
نحوه ایجاد FQDN lookup
می توانید با هر یک از سیستم عامل های محبوب، جستجوی Fully Qualified Domain Name را روی رایانه خود انجام دهید اما در ادامه ویندوز 10 بررسی شده است.
تصویر(3)
1. روی منوی Start کلیک نموده و Control Panel را تایپ کنید و سپس آن را انتخاب نمایید.
2. در کنترل پنل، "System" را یافته و آن را باز کنید.
3. در این بخش، «Device specifications» را جستجو نموده و «Device Name» را بیابید.
4. این همان FQDN است.
دلیل نیاز به FQDN چیست؟
در ادامه مقاله، دلیل نیاز به Fully Qualified Domain Name بررسی می شود:
- دسترسی به دستگاه از طریق اینترنت. جهت انجام این کار، به یک دامنه FQDN نیاز خواهید داشت. همچنین برای انجام تنظیمات سرورهای DNS خود و دریافت آدرس IP، باید از یک Fully Qualified Domain Name استفاده کرد.
- دریافت گواهینامه SSL. امروزه تقریباً تمامی سایت ها گواهی SSL دارند و برای دریافت آن باید FQDN تهیه نمایید.
- دسترسی به یک پروتکل یا سرویس. اگر می خواهید از FTP یا پروتکل انتقال فایل استفاده کنید، به FQDN یا آدرس IP نیاز خواهید داشت.
- مدیریت شبکه: Fully Qualified Domain Name در شبکه‌های بزرگ، برای تقسیم‌بندی و مدیریت موثر مناطق مختلف، مفید است و تضمین می‌کند که جریان ترافیک امن و منظم باشد.
- دسترسی به رابط برنامه‌نویسی کاربردی یا API: در محاسبات ابری و خدمات وب، FQDN برای شناسایی و دسترسی به نقاط پایانی API کلیدی است و ارتباط بین سیستم‌های نرم‌افزاری را ممکن می‌سازد.
تفاوت FQDN و URL؟
در حوزه فنی معماری اینترنت، اصطلاحات FQDN و URL اغلب با هم اشتباه گرفته می‌شوند، درحالی که نقش‌های متمایزی دارند. Fully Qualified Domain Name نام کامل و دقیقی را نمایش می‌دهد که مکان مشخصی را در سلسله مراتب DNS ارائه می‌کند. در مقابل، URL مکان دقیق منبع خاصی را در اینترنت مشخص می نماید که شامل پروتکل (برای مثال HTTP یا HTTPS) و FQDN می باشد. در حالی که Fully Qualified Domain Name بخش مهمی از یک URL را تشکیل می‌دهد و مفهوم دامنه را تعریف می‌کند.
جمع بندی
Fully Qualified Domain Names به عنوان یک بخش مهم در اینترنت و مدیریت دامنه محسوب می شود. آنها روش جزئی و خاص برای شناسایی کامپیوترها یا خدمات در شبکه اینترنت هستند تا اتصال دقیق و قابل اطمینان، تضمین گردد. درک FQDN، در راه‌اندازی و مدیریت دامنه موثر است.