اتفاقات روزمره ، اخبار مهم و دیگر مطالب میهن وب هاست را می توانید در این قسمت مطالعه کنید

رشد روز افزون فناوری در عصر حاضر، باعث ایجاد فرصت های شغلی متنوعی در دنیای IT شده است. اگر بخواهید بین این فرصت های جذاب به سمت برنامه نویسی بروید، باید برخی پیش نیاز های این عرصه را بدانید. مواردی چون SDK و IDE از جمله این پیش نیاز ها هستند. 

به طور خلاصه تفاوت های SDK و IDE را می توان در محل استفاده از آن ها دانست. SDK ابزار لازم برای ایجاد برنامه را فراهم می کند در حالی که IDE رابط کاربری برنامه نویسی بر اساس SDK خاص است. وجود SDK برای برنامه نویسی ضروری می باشد اما وجود IDE همیشه لازم نیست. برای انجام یک پروژه مشخص در یک زبان برنامه نویسی خاص، IDE های بسیاری وجود دارند اما SDK صرفا به برخی از زبان های برنامه نویسی، محدود شده است.

کیت توسعه نرم‌افزار یا SDK چیست ؟

تصویر(1)

کلمه SDK مخفف Software Development Kit (کیت توسعه نرم‌افزار) است که به اختصار آن را devkit نیز می نامند. ابزارهای SDK شامل طیف وسیعی از موارد مختلف همچون کتابخانه‌ها، مستندات، نمونه کد ها، فرآیندها و راهنماهایی هستند که توسعه‌ دهندگان می‌توانند از آنها استفاده کنند. SDK ها برای استفاده در پلتفرم ها یا زبان های برنامه نویسی خاص طراحی شده اند.

یک SDK چگونه کار می کند؟

کیت های توسعه نرم‌افزار یا SDK ها به توسعه دهندگان نرم افزار کمک می کنند تا برنامه هایی را برای یک پلتفرم، سیستم یا زبان برنامه نویسی خاص ایجاد نمایند. در واقع آن را مانند یک جعبه یا کیسه پلاستیکی از ابزارهایی در نظر بگیرید که همراه با قطعات کمدی که خریداری کرده اید برایتان فرستاده اند تا شخصا آنها را به هم متصل کنید. در SDK به جای این ابزار ها، بلوک ها یا ابزارهای توسعه را در اختیار دارید که برای انجام کار به آنها نیاز خواهید داشت البته آنچه که در بسته گنجانده شده، در هر ارائه دهنده متفاوت است.

به طور معمول یک SDK پایه، شامل کامپایلر، دیباگر (خطایاب) و رابط های برنامه نویسی است اما آنها می توانند شامل هر یک از موارد زیر نیز باشند:

• مستندات
• کتابخانه ها
• ویرایشگرها
• محیط های اجرایی یا توسعه
• ابزارهای تست یا تجزیه و تحلیل
• درایور ها
• پروتکل های شبکه

یک SDK خوب، هر مؤلفه‌ای را که توسعه‌دهنده برای ایجاد برنامه‌های کاربردی جدید و اکوسیستم محصولی خاص ضروری بداند، تامین خواهد کرد. همچنین برخی از SDK ها شامل یک پروژه نمونه یا آزمایشی پایه هستند تا به توسعه دهندگان در شروع سریع تر پروژه کمک کنند.

چند نمونه از کیت های توسعه نرم افزار عبارتند از: کیت توسعه جاوا (JDK)، Windows 7 SDK، MacOs X SDK و iPhone SDK.

آیا SDK ها رایگان هستند؟

یک SDK می‌تواند راهی عالی برای یک شرکت باشد تا توسعه‌دهندگان را با محصول خود آشنا و آنها را تشویق کند تا به صورت همزمان نسبت به ایجاد برنامه‌هایی با استفاده از پلتفرم یا سیستم عامل خود و در یک محیط توسعه یکپارچه، اقدام کنند. به همین دلیل، اکثر SDK ها برای استفاده، رایگان هستند. یک توسعه دهنده می تواند آن را دانلود کرده و بلافاصله برنامه نویسی را شروع کند.

با توجه به تفاوت های SDK و IDE برخی از SDK ها ممکن است قوانین یا توافقاتی داشته باشند که باید قبل از استفاده از آنها، تصدیق و تأیید شوند، به ویژه برای محصولات جدید در مراحل آلفا یا بتا (مراحل تست ویژگی های جدید نرم افزار) یا برای نرم افزار هایی که متن باز نبوده و الگوریتم آن ها در دسترس عموم نیست. همچنین یک SDK می تواند شامل یک مجوز (license) جداگانه نیز باشد، به طوری که نرم افزار ایجاد شده تحت آن مجوز، در صورت ناسازگاری با مقررات و مفاد موجود، اجازه انتشار نداشته باشد. یک توسعه دهنده باید موارد زیر را در هنگام انتخاب SDK برای شروع کار، در نظر بگیرد. برای مثال:

• یک SDK با مجوز اختصاصی برای توسعه نرم افزار متن باز مناسب نیست.
• SDK های دارای مجوز عمومی (GPL) برای توسعه برنامه های اختصاصی، مناسب نیستند.
• ملاحظاتی برای کار کردن با کد دارای لایسنس (LGPL) در پروژه هایی با کدهای اختصاصی وجود دارد. به این صورت که کد های اختصاصی نوشته شده توسط توسعه دهنده، باید به صورت مشخص از کد های دارای مجوز LGPL قابل تفکیک باشند.

تفاوت API و SDK در چیست ؟

یک API مجموعه‌ای از کتابخانه‌ها است که می‌توانید خارج از چارچوب کد نویسی با آن کار کنید، در حالی که SDK یک کیت توسعه است که استفاده از یک API را تسهیل می‌کند. از نظر مفهومی، هر دو راهی برای برنامه شما، جهت ارتباط و کنترل منابع ارائه شده توسط نرم افزاری دیگر هستند.

برخی از تفاوت های API ها و SDK ها موجب سردرگمی می شود، واقعیت این است که یک SDK اغلب حاوی یک API می باشد. به عنوان مثال در هندسه، "مستطیل" شامل مستطیل و مربع می شود، در حالی که "مربع" فقط شامل مربع است.

همین امر در مورد API ها و SDK ها نیز صادق است. طبق تعریف پایه، SDK شامل دستورالعمل هایی می شود که به توسعه دهندگان اجازه ایجاد و توسعه سیستم ها و برنامه های کاربردی را می دهد. از سوی دیگر، API ها با قابلیت استفاده سریع ساخته شده اند تا امکان برقراری ارتباط بین برنامه ها را فراهم کنند.

بنابراین وقتی از یک SDK برای ایجاد برنامه‌ای که باید با برنامه‌های دیگر ارتباط برقرار کند، استفاده می‌شود، یک API نیز در خود دارد. در مقابل، نمی‌توان از یک API صرفاً برای ایجاد یک برنامه جدید استفاده کرد.

راه دیگر برای درک این موضوع، در نظر گرفتن یک خانه است. API ها خطوط تلفنی هستند که امکان برقراری ارتباط در داخل و خارج از خانه را فراهم می کنند و SDK خود خانه و تمام محتویات آن می باشد.

IDE چیست ؟

تصویر(2)

محیط توسعه یکپارچه یا IDE، نرم افزاری برای ساخت برنامه های کاربردی است که ابزارهای توسعه دهنده رایج را در یک رابط کاربری گرافیکی واحد (GUI) ترکیب می کند. در مقایسه تفاوت های SDK و IDE یک IDE معمولاً شامل موارد زیر می شود:

• ویرایشگر کد منبع: یک ویرایشگر متنی که امکان نوشتن کد نرم‌افزار با ویژگی‌هایی مانند برجسته‌سازی قواعد زبان (نحو) با نشانه‌های بصری، تکمیل خودکار کدهای زبان و بررسی اشکالات کد نویسی همزمان با نوشتن کد را فراهم کند.
• خودکار سازی ایجاد پروژه با توجه به محل استفاده از آن: ابزارهایی که کارهای ساده و تکراری را برای انطباق با سیستم فعلی و توسعه دهنده، خودکار می کنند. نمونه هایی از این ابزار ها، ابزارهای ترجمه کد منبع کامپیوتر به کد باینری، بسته بندی کد باینری (یک بسته نرم افزاری که شامل فایل های اجرایی از پیش ساخته شده است) و اجرای تست های خودکار است.
• خطایاب: برنامه ای برای آزمایش برنامه های دیگر که می تواند به صورت گرافیکی، مکان یک باگ را در کد اصلی نمایش دهد.

چرا به یک محیط توسعه یکپارچه یا IDE نیاز دارید؟

یک IDE به توسعه دهندگان این امکان را می دهد که برنامه نویسی نرم افزار های جدید را به سرعت شروع کنند زیرا بسیاری از ابزارها به عنوان بخشی از فرآیند راه اندازی نرم افزار، نیازی به ادغام و پیکربندی دستی ندارند. همچنین به این دلیل که در IDE، هر ابزار در یک میز کار واحد نمایش داده می شود، توسعه دهندگان نیازی به صرف ساعت های طولانی برای یادگیری نحوه استفاده از ابزارهای مختلف نخواهند داشت. این ویژگی می تواند برای توسعه دهندگان جدید جهت سرعت بخشیدن به ابزارها و گردش کار استاندارد تیم، کمک کند. به طور کلی در زمان مقایسه تفاوت های SDK و IDE، از ویژگی های IDE ها برای صرفه جویی در زمان استفاده می گردد.

سایر ویژگی های رایج IDE برای کمک به توسعه دهندگان در سازماندهی گردش کار و حل مشکلات است. IDE ها کد را همزمان با نوشتن، تجزیه و تحلیل می کنند، بنابراین اشکالات ناشی از خطای انسانی در لحظه شناسایی می شود. از آنجایی که ابزار توسعه نرم افزار در یک IDE با یک رابط کاربری گرافیکی واحد نمایش داده می شوند، توسعه دهندگان می توانند کدها را بدون جابجایی بین برنامه ها اجرا کنند. برجسته کردن قواعد دستوری زبان برنامه نویسی نیز در اکثر IDE ها رایج است و از نشانه های بصری برای مشخص کردن دستور زبان در ویرایشگر متن، استفاده می کند. علاوه بر این، برخی از IDE ها شامل جستجوگر کلاس، شی و همچنین چینش های سلسله مراتبی، برای زبان های خاص هستند.

این امکان وجود دارد که برنامه‌ها را بدون IDE توسعه دهید یا اساساً هر توسعه‌دهنده، IDE خود را با ادغام دستی ابزارهای مختلف با یک ویرایشگر متن سبک، مانند Vim یا Emacs بسازد. برای برخی از توسعه دهندگان، مزیت این رویکرد، سفارشی سازی فوق العاده و کنترل آن است. با این حال، در سطح سازمانی، با توجه به صرفه‌جویی در زمان، محیط استاندارد و ویژگی‌های اتوماسیون، معمولاً IDE‌های مدرن مناسب تر هستند.

امروزه اکثر تیم‌های توسعه سازمانی، یک IDE از پیش پیکربندی شده که به بهترین وجه با هدف موردنظر آنها تناسب دارد انتخاب می‌کنند، بنابراین سوال این نیست که با توجه به تفاوت های SDK و IDE آیا IDE را می پذیرند یا خیر، بلکه این است که کدام IDE را انتخاب کنند. لیستی از بهترین IDE ها برای هر زبان برنامه نویسی در تصویر زیر قابل مشاهده می باشد:

تصویر(3)

انواع مختلف IDE

استفاده های فنی و تجاری متفاوتی برای IDE ها وجود دارد، به این معنی که گزینه های اختصاصی و متن باز بسیاری برای انتخاب از بین IDE ها، در بازار موجود است. به طور معمول، مهمترین ویژگی های تمایز بین IDE ها عبارتند از:

• تعداد زبان‌های پشتیبانی‌شده: برخی از IDE‌ها به یک زبان اختصاص داده شده‌اند، بنابراین برای یک الگوی برنامه‌نویسی خاص تطابق بهتری دارند. به عنوان مثال، IntelliJ در ابتدا با عنوان Java IDE شناخته میشد (از زبان جاوا پشتیبانی می نمود). سایر IDE ها در مقایسه با تفاوت های SDK و IDE معمولا از چند زبان پشتیبانی می کنند، مانند Eclipse IDE که از Java، XML، Python و … پشتیبانی می نماید.
• سیستم عامل(های) پشتیبانی شده: سیستم عامل توسعه دهنده می تواند IDE های قابل اجرا را محدود کند (مگر اینکه یک IDE مبتنی بر ابر باشد) و اگر برنامه در حال توسعه برای یک کاربر نهایی با یک سیستم عامل خاص (مانند Android یا iOS) در نظر گرفته شده باشد، این محدودیت می تواند انتخاب IDE را تحت تاثیر قرار دهد.
• ویژگی های اتوماسیون: حتی اگر اکثر IDE ها شامل 3 ویژگی کلیدی، یعنی ویرایشگر متن، ساخت اتوماسیون و رفع اشکال باشند، با در نظر گرفتن تفاوت های SDK و IDE باز هم بسیاری از آنها ویژگی های اضافی مانند بازنویسی کد، جستجوی کد، ابزارهای یکپارچه سازی و استقرار مداوم (CI/CD - این ویژگی با خودکار سازی مراحل توسعه نرم افزار، ارائه آن را سرعت می بخشد) را پشتیبانی می کنند.
• تأثیر بر عملکرد سیستم: اگر توسعه‌دهنده بخواهد برنامه‌های کاربردی دیگری را به‌طور همزمان اجرا کند، میزان حافظه مورد استفاده یک IDE ممکن است مهم باشد.
• پلاگین ها و برنامه های جانبی: برخی از IDE ها دارای قابلیت سفارشی سازی محیط کار برای مطابقت با نیازها و ترجیحات یک توسعه دهنده هستند.

IDE های توسعه موبایل

تصویر(4)

تقریباً هر صنعتی تحت تأثیر افزایش محبوبیت برنامه های طراحی شده برای تلفن های هوشمند و تبلت ها قرار گرفته و بسیاری از شرکت ها را به توسعه برنامه های تلفن همراه در کنار برنامه های وب سنتی، سوق داده است. یکی از عوامل کلیدی در توسعه اپلیکیشن موبایل، انتخاب پلتفرم می باشد. به عنوان مثال، اگر یک برنامه برای استفاده در iOS، Android و یک صفحه وب در نظر گرفته شده، ممکن است بهتر باشد با یک IDE که پشتیبانی چند پلتفرمی را برای چندین سیستم عامل فراهم می کند، شروع کنید.

IDE های ابری

تصویر(5)

IDE هایی که به عنوان یک SaaS (راهکاری برای اجرای نرم افزار روی وب سرور) مبتنی بر ابر ارائه می شوند، در مقایسه با محیط های توسعه محلی، مزایای منحصر به فردی را ارائه می دهند. به عنوان مثال در هر سرویس مبتنی بر SaaS، نیازی به دانلود نرم افزار، پیکربندی محیط ها و پیش نیازهای سیستم محلی نیست، بنابراین توسعه دهندگان می توانند به سرعت در پروژه ها مشارکت کنند. همچنین این ویژگی سطحی از استانداردسازی را در محیط های تیمی ایجاد می نماید که می‌تواند مشکل رایج «این ویژگی روی دستگاه من کار می‌کند، چرا روی دستگاه شما کار نمی‌کند؟» را کاهش دهد. علاوه بر این، از آنجایی که محیط توسعه به صورت متمرکز مدیریت می شود، هیچ کدی در رایانه یک توسعه دهنده ذخیره نخواهد شد که بتواند به نگرانی های مربوط به مالکیت معنوی و امنیتی، کمک کند.

تأثیر فرایندها بر ماشین های محلی نیز متفاوت است. فرایندهایی مانند اجرای کدها و محیط های آزمایشی، معمولاً نیاز به محاسباتی فشرده دارند، به این معنی که توسعه‌دهندگان در حین اجرای یک فرآیند، احتمالاً قادر به ادامه استفاده از محیط های کاری دیگر نخواهند بود. یک SaaS IDE می تواند کارهای طولانی مدت را بدون استفاده از منابع پردازشی یک ماشین محلی، انجام دهد. Cloud IDE ها نیز معمولاً "platform agnostic" (طوری طراحی شده‌ اند تا روی هر ترکیبی از سیستم‌عامل‌ها و معماری پردازنده اجرا شوند) هستند و امکان اتصال به فروشندگان IDE ابری مختلف را فراهم می کنند.

تفاوت های SDK و IDE :

• از IDE برای نوشتن، آزمایش کدها و کمک به خطایابی کدهای توسعه دهنده استفاده می شود اما یک SDK برای افزودن قابلیت به کدهای نوشته شده مورد استفاده قرار می گیرد. توسعه دهندگان از SDK برای ایجاد برنامه در زبان های برنامه نویسی خاص استفاده می کنند.
• هدف یک SDK ارائه مجموعه ای از ابزارها و نرم افزارهای برنامه نویسی است، در حالی که هدف IDE ارائه یک رابط برای نوشتن و اشکال زدایی کدها می باشد.
• یک SDK از ابزارها و نرم افزارهای مختلفی از جمله اسناد، فرآیندها، کتابخانه ها، راهنماها و نمونه کد تشکیل شده است. یک IDE شامل مستند سازی خودکار، مترجم یا مفسر، کدهای منبع، ویرایشگر کد و خطا یاب می شود.
• تفاوت دیگر SDK و IDE در انواع آنها است. انواع مختلف کیت های توسعه نرم افزار، شامل SDK های پلتفرم ها، SDK های ساختاری و SDK های برنامه جانبی می شوند. انواع مختلف IDE های موجود عبارتند از IDE های مبتنی بر ابر، IDE هایی که به طور خاص به توسعه اپل یا مایکروسافت اختصاص یافته و IDE هایی که برای برنامه های موبایل سفارشی سازی شده اند.

جمع بندی :

تفاوت اصلی بین SDK و IDE در این است که SDK جهت ایجاد برنامه های مختلف برای استفاده آسان از زبان های برنامه نویسی خاص استفاده می شود و IDE به عنوان رابطی است که به توسعه دهندگان کمک می کند تا کدهای برنامه را بنویسند، آزمایش کنند و به رفع اشکال آنها بپردازند. برخی SDK ها از قبل در کیت های خود IDE دارند، در حالی که برخی دیگر این ویژگی را ندارند. اگر SDK شامل IDE نمی شود، می توانید آن را دانلود کنید. این نشان می دهد که همیشه به یک IDE مجزا نیاز ندارید زیرا بخش اصلی برنامه نویسی نیست اما به راحت تر شدن برنامه نویسی کمک می کند.