وقتی که یک اکسس پوینت یا access point با روتر مقایسه شود، تفاوت هایی مشاهده خواهد شد. اگرچه هر دو دستگاه از ارتباط بی سیم پشتیبانی کرده و ممکن است دارای نقش مشابهی در شبکه باشند اما کاملا مشابه نیستند و تفاوت هایی با یکدیگر دارند.
تصویر(1)
در انتخاب بین اکسس پوینت یا access point و روتر برای ایجاد یک معماری مبتنی بر Wi-Fi، باید به نکات کلیدی مانند اندازه شبکه، نیازهای سازمان و تعداد کاربران Wi-Fi توجه نمود. برای نمونه، در راه اندازی شبکه در شرکت ها و سازمان های بزرگ، بهتر است از چندین access point به صورت همزمان استفاده شود.
از سوی دیگر، روتر های Wi-Fi می توانند قابلیت های یک دستگاه اکسس پوینت Wi-Fi و یک روتر اترنت با سیم را به صورت یکجا ارائه دهند از این رو برای محیط های کاری کوچک یا استفاده در خانه، بسیار مناسب هستند. همواره می توان یک روتر بی سیم را به عنوان یک اکسس پوینت یا access point در نظر گرفت اما یک اکسس پوینت هرگز نمی تواند نقش یک روتر را اجرا کند.
wireless access point یا "اکسس پوینت بی سیم" چیست؟
تصویر(2)
یک wireless access point، دستگاهی است که قابلیت Wi-Fi را به شبکه های کابلی اضافه می کند، اکسس پوینت این کار را با ایجاد پل ترافیکی (bridging traffic) بین دستگاه های بی سیم و شبکه LAN فراهم می سازد.
از نظر مفهومی، اکسس پوینت یا access point مانند یک Ethernet hub (دستگاهی که چند دستگاه دیگر را به وسیله کابل اترنت به یکدیگر متصل نموده و از آنها یک شبکه واحد می سازد) عمل می کند اما تفاوت آنها در این است که به جای تقویت فریم های LAN صرفا برای یک ایستگاه با استاندارد 802.3 (لایه فیزیکی شبکه و کنترل دسترسی رسانه یا به اختصار MAC را برای شبکه های باسیم تعریف می نماید)، آن فریم ها را بر اساس استاندارد 802.11 (مجموعه ای از پروتکل های MAC و لایه فیزیکی را برای پیاده سازی شبکه محلی بی سیم یا WLAN تعریف می کند) برای همه دستگاه های مبتنی بر استاندارد های 802.3 و 802.11 در همان زیر شبکه، تقویت می کند.
معمولا اغلب شرکت ها و سازمان ها به بیش از یک اکسس پوینت یا access point نیاز خواهند داشت. وجود چندین access point در یک محیط بزرگ، باعث می شود پوشش شبکه Wi-Fi گسترده تر گردد و بتواند تعداد کاربران بیشتری را تحت پوشش قرار دهد.
تصویر(3)
در چنین محیط هایی، تمامی اکسس پوینت یا access point ها با یک روتر اترنت (Ethernet router) با سیم کار خواهند کرد که روتر به عنوان gateway یا "دروازه" عمل می کند. روترها داده ها را بین دو یا چند کامپیوتر، از طریق LAN و اینترنت رد و بدل می نمایند، در حالی که اکسس پوینت ها کاربران نهایی را به شبکه LAN متصل می کنند.
wireless router یا "روتر بی سیم" چیست؟
تصویر(4)
در واقع wireless router نتیجه ادغام دو دستگاه در یک دستگاه است. یک روتر بی سیم، ترکیبی از قابلیت بی سیم یک اکسس پوینت یا access point که اتصال گروهی از دستگاه های بی سیم به شبکه سیمی را فراهم می کند با قابلیت مسیردهی یک روتر اترنت است که بسته های داده IP ها را بین زیر شبکه های بی سیم، منتقل می کند. به عبارت دیگر، هم می تواند کاربر نهایی را به LAN متصل نموده و هم به عنوان یک gateway بین شبکه های LAN عمل نماید.
همچنین باید به این نکته اشاره کرد که روترها به دلیل استفاده از Network Address Translation یا NAT (مترجم آدرس شبکه)، می توانند عملکرد های اصلی یک فایروال را ارائه دهند. بیشتر روترهای بی سیم، دارای سوئیچ 4 پورتی نیز هستند که علاوه بر امکان ارائه اینترنت کابلی به چند دستگاه دیگر، امکان به اشتراک گذاری داده ها بین دستگاه های متصل را نیز فراهم می کنند. می توان گفت که بیشتر روترهای بی سیم، قابلیت یک اکسس پوینت بی سیم، یک روتر اترنت، یک فایروال ساده و یک سوئیچ شبکه را همزمان ارائه می دهند.
در حالی که یک روتر بی سیم به دلیل داشتن قابلیت های یک اکسس پوینت، می تواند گاهی به عنوان یک اکسس پوینت بی سیم در نظر گرفته شود اما یک اکسس پوینت نمی تواند نقش یک روتر بی سیم را بازی کند. به همین دلیل است که در یک محیط با چندین اکسس پوینت، به حداقل یک دستگاه روتر جداگانه به عنوان gateway (بین شبکه LAN موجود و اینترنت)، نیاز خواهد بود.
تفاوت های کلیدی:
در جدول(1)، برخی از تفاوت های کلیدی بین Access point و Router بیان شده است:
Router |
Access point |
Router دستگاهی است که وظیفه ارسال، دریافت و آنالیز داده های دستگاه های متصل به خود را دارد. |
Access point امکان اتصال بی سیم سایر دستگاه ها به شبکه کابلی را فراهم می کند. |
Router ها هم امکان استفاده در LAN ها را دارند و هم امکان استفاده در شبکه های گسترده یا WAN |
Access point ها بیشتر برای شبکه های محلی یا LAN استفاده می شوند. |
در مقایسه با Access point ها، هزینه نگهداری کمتری دارند |
هزینه نگهداری بسیار بالایی دارند |
محدوده تحت پوشش کمتری را در مقایسه با Access point ها خواهند داشت (46 تا 92 متر به صورت معمول) |
Access point ها می توانند محدوده فیزیکی بیشتری را پوشش دهند (تا 185 متر برای هر Access point) |
بیشتر در خانه و کسب و کار های کوچک استفاده می شوند. |
بیشتر برای سازمان های گسترده با اتاق های بزرگ استفاده می شوند. |
یک روتر می تواند نقش Access point را نیز ایفا نماید. |
یک Access point نمی تواند نقش Router را ایفا کند |
Router ها می توانند بسته های داده را به صورت منظم و سازمان یافته تحویل دستگاه هدف دهند. |
Access point ها نمی توانند بسته های داده را تحویل دهند. |
پشتیبانی از تعداد دستگاه های کمتر |
پشتیبانی از تعداد دستگاه های بیشتر |
جدول(1)
کارایی
Router ها امکان انتقال بسته های داده بین دستگاه های هوشمند و شبکه محلی را با اتصال آنها به شبکه، ممکن می سازند. در این روش، به هر دستگاه هدف یک IP اختصاص داده می شود. یک روتر بی سیم می تواند با دستگاه تقویت کننده یا بدون آن، استفاده گردد یا حتی خود نقش تقویت کننده را ایفا نماید.
اکسس پوینت یا access point ها با استفاده از کابل انتقال داده یا کابل اترنت، به سوئیچ شبکه یا روتر مرکزی متصل می شوند. از این طریق، اکسس پوینت قادر خواهد بود تا پهنای باند لازم و ارتباط اینترنت را برای دستگاه های دیگر فراهم سازد. وقتی یک اکسس پوینت راه اندازی شود، می تواند سیگنال های بی سیم را در رنج فرکانس 2.4 تا 5 گیگاهرتز ارسال کند.
جمع بندی
روتر ها می توانند به دستگاه های بی سیم و هم دستگاه ها متصل شده با کابل، خدمات دهند. در حالی که اکسس پوینت یا access point ها، دستگاه های بی سیم همچون گوشی های موبایل، لپ تاپ ها، تبلت ها و غیره را پوشش می دهند. اساسا اکسس پوینت قابلیت بی سیم را به شبکه کابلی می افزاید.
معمولا روتر بی سیم برای خدمات دهی در منازل مسکونی و سازمان های کوچک استفاده می شود اما باید در نظر داشت که یک روتر بی سیم نمی تواند در زمان توسعه شبکه، عملکرد مناسبی داشته باشد و نیازهای آن را مرتفع سازد. در این صورت استفاده از روتر بی سیم در LAN های بی سیمی که احتمال گسترش دارند، مناسب نخواهد بود. در عوض اکسس پوینت های بی سیم، برای کسب و کارهای بزرگ یا دارای محیط کاری گسترده، بسیار مناسب هستند و می توانند هزاران کاربر را تحت پوشش قرار دهند. همچنین در صورت رشد فیزیکی کسب و کار، امکان افزودن اکسس پوینت بیشتر وجود خواهد داشت که باعث طراحی مقیاس پذیرتر شبکه Wi-Fi می شود.
معمولا در شبکه های WLAN بزرگ، از چندین اکسس پوینت یا access point استفاده می گردد که از طریق روتر مجزایی، تغذیه می گردند. در این صورت مجموعه اکسس پوینت ها یک شبکه بزرگ بی سیم را تشکیل می دهند و کاربران در هنگام جابجایی می توانند به صورت رومینگ از اینترنت دیگر اکسس پوینت ها بهره مند شوند. دیگر مزیت این نوع پیاده سازی نیز امکان متمرکز سازی کنترل دسترسی شبکه بی سیم، به وسیله یک روتر است که این امر باعث مدیریت کارآمدتر شبکه خواهد شد. اکسس پوینت یا access point های بی سیم امکان دسترسی تعداد دستگاه بیشتری را در مقایسه با روترها فراهم می کنند، معمولا روترها بین 10 الی 20 دستگاه را به صورت همزمان پوشش می دهند در حالی که اکسس پوینت های بی سیم اتصال بیش از 50 دستگاه به صورت همزمان را امکان پذیر می نمایند.