اگر مالک یا مدیر یک وبسایت وردپرسی هستید امنیت باید در صدر اولویتهای شما باشد. همه افرادی که به صورت آنلاین فعالیت می کنند در معرض تهدیدات سایبری قرار دارند اما از آنجایی که وردپرس (به طور قابل توجهی) محبوبترین سیستم مدیریت محتوا در وب است، هکرها همواره به دنبال نقاط ضعف برای بهرهبرداری از آن هستند. چه حملات خودکار باشند یا صرفا برای آسیب رساندن به کسب و کار شما انجام شوند، در هر حالتی سایت و دادههای شما در معرض تهدید هستند.
اگر در مورد حفظ امنیت وب سایت خود جدی هستید، وقت آن است که با خطرات آسیب پذیری های اجرای کد از راه دور و نحوه مبارزه با آنها آشنا شوید.
Remote code execution یا به اختصار RCE چندین تکنیک مختلف هک و حملات سایبری را شامل می شود اما تمامی آنها یک بخش عمده مشترک دارند. RCE که گاهی اوقات تزریق کد (code injection) نامیده می شود، روشی رایج برای هکرها جهت به خطر انداختن انواع وب سایت ها، از جمله سایت هایی است که وردپرس را به عنوان سیستم مدیریت محتوای خود اجرا می کنند. در این مقاله، حمله اجرای کد از راه دور و اقداماتی که برای جلوگیری از آن باید انجام دهید، بررسی خواهد شد.
تشخیص تهدیدات نقاط پایانی و پاسخ دهی به آنها (Endpoint Detection And Response - به صورت مخفف EDR)، یکی از مهمترین جنبههای امنیت سایبری مدرن است. با افزایش پیچیدگی و فراگیرتر شدن حملات سایبری، سازمانها برای شناسایی، بررسی و پاسخ به حوادث امنیتی به راهکار های EDR قدرتمندی نیاز دارند. در این مقاله به بررسی ماهیت EDR، ضرورت آن و چگونگی ارتقای امنیت نقاط پایانی با استفاده از راهکارهای EDR پرداخته می شود.
C2 مخفف "Command and Control" و به معنی "فرماندهی و کنترل" است. C2 به زیرساخت و پروتکلهایی اشاره دارد که توسط هکرها برای هماهنگی و کنترل فعالیتهای مخرب از جمله هک شبکهها، گسترش بدافزار و حملات سایبری استفاده میشود.
سرورهای C2 به عنوان مرکز اصلی مجرمان سایبری عمل میکنند و به آنها امکان میدهند شبکهها و دستگاههای هک شده را تحت کنترل خود درآورند. سپس میتوانند اقدامات مختلفی مانند سرقت دادههای حساس، عملیات مخرب و حملات جانبی را انجام دهند. پیچیدگی های زیرساخت C2 که شامل مواردی همچون کانال های ارتباطی مخفی و تکنیک های مبهم سازی می باشد به چالش بزرگی برای متخصصان امنیت سایبری و سازمان ها تبدیل شده است.
