اتفاقات روزمره ، اخبار مهم و دیگر مطالب میهن وب هاست را می توانید در این قسمت مطالعه کنید

داده های First Party برای سال ها بحثی مهم در صنعت بازاریابی بوده است. با قوانین و مقررات سختگیرانه حریم خصوصی داده های کاربران، بازاریابان باید کار با کوکی های خیلی کم یا حتی بدون آن را بپذیرند. از این روی، باید در مورد نحوه دریافت قانونی و اخلاقی اطلاعات مشتریان، خلاق تر بود.

داده های شخص اول یا همان First Party Data چیست؟

داده های First Party، اطلاعاتی هستند که یک شرکت از مشتریان خود جمع آوری می کند. این نوع داده‌ها از طریق کانال‌های دیجیتال متعلق به کسب‌وکار و با آگاهی و رضایت کاربران، جمع‌آوری می‌شوند. در مقایسه با داده های second party و third-party، داده های First Party معمولاً قابل اعتمادتر هستند زیرا مستقیماً از مشتری حقیقی به دست می آیند.

شرح داده های First Party

تصویر(1)

داده First Party هر اطلاعاتی است که در یک تجارت مستقیما از کاربران یا مشتریان جمع آوری می گردد. روش های زیادی وجود دارند که طی آنها می توان داده های First Party را از مخاطب جمع آوری نمود. برخی از نمونه ها عبارتند از:

• آنالیز نرم افزار یا وب سایت: معمولا این اطلاعات از تعاملات کاربران در یک وب سایت یا نرم افزار جمع آوری می شوند. جزئیات به دست آمده، می تواند شامل تعداد، نوع شخصیت کاربران، مکان حضور آنها، صفحات بازدید شده، کلیک ها، خریدها یا حتی مدت زمان حضور در صفحات سایت باشد.
• لیست های بازاریابی ایمیل: شامل داده‌های به دست آمده از بازاریابی ایمیل، خبرنامه‌ها یا دیگر تعاملات مبتنی بر ایمیل مشتریان می شود.
• سیستم های مدیریت ارتباط با مشتری (CRM): داده هایی که معمولاً پس از خرید مشتری در سیستم CRM یک شرکت قرار می گیرند. این داده ها معمولاً شامل اطلاعات پروفایل، سابقه خرید، تعاملات خدمات مشتری و موارد دیگر هستند.
• پروفایل شبکه های اجتماعی: داده های جمع آوری شده از پروفایل شبکه های اجتماعی و تعامل با یک شرکت از طریق حساب های موجود در همان شبکه ها نیز می تواند بسیار ارزشمند باشد.
• نظرسنجی ها: پاسخ های مشتریان که می تواند اطلاعات کلیدی مانند تعداد کاربران و نوع شخصیت آنها، آدرس ایمیل، اطلاعات تماس و موارد دیگر را در اختیارتان قرار دهد.
• بازخورد کاربران: این نوع بازخورد را می توان از طریق چندین کانال، مانند چت آنلاین وب سایت یا پرسشنامه های بررسی محصول، جمع آوری نمود.

کاربر باید با جمع آوری داده های خود موافقت کند تا امکان جمع آوری داده های First Party وجود داشته باشد. معمولا شرکت ها یک عنصر ردیابی را در وب سایت یا برنامه خود قرار می دهند. در اولین بازدید مشتری، معمولاً نوعی بنر یا پاپ آپ به آنها نمایش داده می‌شود که از بازدیدکنندگان می‌خواهد رضایت خود را جهت جمع آوری اطلاعات، اعلام نمایند.

اگر کاربر رضایت دهد و بپذیرد، اطلاعات متعددی جمع آوری و در یک سیستم CRM ذخیره می شود. شرکت ها از داده های First Party در درجه اول برای بازاریابی شخصی و بهبود تجربیات مشتری استفاده می کنند. علاوه بر این، به کسب و کارها کمک می کند تا با تجزیه و تحلیل رفتار مشتریان واقعی خود، تصمیمات آگاهانه تری بگیرند.

شرح داده های second party 

تصویر(2)

در برخی موارد، داده های second party با Third-party اشتباه گرفته می شوند. به بیان ساده، می توان داده های second party را به عنوان داده های "دست دوم" در نظر گرفت. این داده‌ها در واقع اطلاعاتی هستند که شرکت ها مستقیما آنها را از مشتریان خود جمع‌آوری نمی کنند بلکه از داده های سایر شرکت ها که به اشتراک گذاشته شده، استفاده می نمایند.

آنچه که این اطلاعات را از داده های Third-party متمایز می کند، عدم پرداخت هزینه جهت کسب اطلاعات می باشد، در واقع این نوع اطلاعات فروخته یا خریداری نمی شوند. معمولا داده ها به عنوان بخشی از یک مشارکت یا توافقنامه سودمند متقابل، بین دو شرکت به اشتراک گذاشته خواهند شد. در لیست زیر، چند نمونه از استفاده عملی داده های second party آورده شده است:

• یک آژانس مسافرتی با خطوط هوایی، هتل‌ها یا شرکت‌های کرایه‌ خودروی خاص همکاری می‌کند تا به داده‌های آنها دسترسی پیدا نماید. سپس آن آژانس مسافرتی می تواند بسته ها، تخفیف ها و توصیه های شخصی را به مشتریان ارائه دهد.
• یک نرم افزار مربوط به سلامت و تندرستی با شرکتی فعال در حوزه تجهیزات پوشیدنی (به عنوان مثال، ساعت هوشمند) همکاری می کند. این برنامه می تواند داده هایی مانند ضربان قلب، تعداد قدم ها و الگوهای خواب را از کاربر جمع آوری نماید. نرم افزار سلامت و تندرستی، از این داده ها برای ارائه آمارها و توصیه های شخصی به مشتریان استفاده می کند.
• یک شرکت فناوری آموزشی می‌تواند با مدارس یا دانشگاه‌ها جهت جمع‌آوری داده‌ها در مورد عملکرد تحصیلی و یادگیری دانش‌آموزان همکاری نماید. سپس از این داده ها برای اطلاع رسانی در مورد محتوای آموزشی آینده و بهبود یادگیری دانش آموزان، استفاده می کند.

داده های second party در درجه اول برای گسترش مجموعه داده های First Party یک شرکت استفاده می شوند. این نوع اشتراک گذاری داده به شرکت ها اجازه می دهد تا اطلاعاتی را از شرکای مورد اعتماد خود به دست آورند. در این صورت می توانند دید بهتر و جامع تری از مخاطبان هدف خود کسب نمایند، بدون اینکه مجبور باشند همه اطلاعات را مستقیما به دست آورند.

شرح داده های Third-Party

تصویر(3)

داده‌های Third-party اطلاعاتی هستند که توسط یک منبع خارجی جمع‌آوری می‌شوند و سپس تحت روش های مختلف به مشاغل فروخته می‌شوند. بزرگترین تفاوت بین داده های Third-party با First Party یا second party این است که هیچ ارتباط واقعی با مشتری وجود ندارد.

علاوه بر این، داده‌های Third-party در مقادیر زیاد و به صورت تجمیع شده و ناشناس خریداری می‌گردند تا مقررات حفظ حریم خصوصی نقض نشود. داده های Third-party می تواند از منابع مختلفی به دست آید:

• اطلاعات عمومی
• ارگان های دولتی
• فعالیت های آنلاین یا کوکی های وب سایت ها
• پروفایل های شبکه های اجتماعی

داده های Third-party هم مزایا و هم معایبی دارند. یکی از مزایای اصلی داده های Third-party این است که جمع آوری آنها تقریبا آسان می باشد. چند نمونه از کاربردهای داده های third-party، عبارتند از:

• یک شرکت املاک، داده های Third-party مانند اطلاعات مربوط به ارزش دارایی، ویژگی های آن و موارد دیگر را از سوابق عمومی دریافت می کند. این اطلاعات به ارزیابی املاک، تجزیه و تحلیل بازار و بازاریابی بهتر کمک فراوانی خواهد کرد.
• یک خرده‌فروش آنلاین تمایل دارد تا محصولات بیشتری را به مشتریانش بفروشد یا میزان فروش خود را افزایش دهد. بنابراین می تواند داده‌های third-party را جهت تجزیه و تحلیل رفتار خرید مشتری و کمک به پیش‌بینی فرصت‌های فروش مرتبط در وب‌سایت خود، خریداری کند.

البته داده های Third-party در مقایسه با First Party، کمتر مورد اعتماد قرار می گیرند زیرا اطلاعات مستقیما از مشتریان دریافت نمی شوند. داده های Third-party در درجه اول توسط شرکت ها برای تکمیل داده های First Party استفاده می گردند. اتکای کامل به داده های third-party جهت انجام بازاریابی، عملی نیست.

محدودیت های داده های First Party چیست؟

در حالی که داده های First Party قابل اعتمادترین و دقیق ترین اطلاعات برای کسب و کارها در نظر گرفته می شوند اما مشکلات و محدودیت هایی دارند. در ادامه چند مورد از این مشکلات شرح داده می‌شوند:

• مقیاس محدود: از آنجایی که داده های First Party به اطلاعاتی که مشتری ارائه می دهد یا تعاملات یک شرکت با کاربرانش محدود می شود، مجموعه داده ها اندازه محدودی خواهند داشت. به‌ویژه برای کسب‌وکارهای جدیدتر یا شرکت‌های خاص، کسب آمار مناسب یا دسترسی به مخاطبان بیشتر، دشوار خواهد بود.
• تنوع نمونه برداری و نگرانی های پیرامون آن: مشابه موارد فوق، با توجه به مقیاس محدود، شرکت ها ممکن است هنگام تجزیه و تحلیل داده ها با تنوع کم نمونه ها مواجه شوند. این موضوع می تواند به جمع آوری آمار ناقص از مشتریان منجر گردد.
• نگرانی هایی در مورد امنیت داده ها: همه شرکت‌ها، صرف‌نظر از اینکه چگونه داده‌های First Party را جمع‌آوری می‌کنند، باید همیشه در مورد مقررات حفظ حریم خصوصی داده‌های کاربر، خود را بروز نگه دارند. انجام این کار، به زمان و منابع انسانی نیاز دارد تا اطمینان حاصل شود که انطباق با مقررات حاصل شده است.
• خرابی داده ها: زمانی که اطلاعات پروفایل مشتری قدیمی می شود، خرابی یا همان Data decay رخ می دهد. نمونه‌هایی از این موارد می‌توانند شامل جابه‌جایی مکان زندگی مشتری، تغییر شماره تلفن یا آدرس ایمیل او باشند.
• منابع فشرده: گردآوری و جمع آوری داده های First Party زمان می برد و نمی توان به یکباره آن را انجام داد. داده‌های First Party پس از جمع‌آوری، به سطحی از نگهداری نیاز دارند که می تواند سرمایه‌گذاری در فناوری، تجزیه و تحلیل داده‌ها یا حفظ اطلاعات دقیق مشتری در طول زمان باشد.

البته نباید به دلیل این محدودیت‌ها استفاده کامل از داده‌های First Party مورد تردید و ترس قرار گیرد. در ادامه، به روش‌های مختلف جهت فائق آمدن بر این مشکلات، پرداخته می شود.

چگونه باید از داده های First Party استفاده کرد؟

تصویر(4)

داده های First Party، کاربردهای بسیار زیادی به جز کمپین های بازاریابی دارند. در ادامه پنج روش‌ استفاده از داده‌های First Party به صورت جامع‌تر آورده شده اند:

1. گسترش و بهینه سازی هدف گذاری کمپین بازاریابی

اگر به دنبال گسترش تلاش‌های بازاریابی خود به مخاطبان گسترده‌تر هستید اما مطمئن نیستید که از کجا باید شروع کرد، با داده‌های First Party کار را شروع کنید. برای بهینه‌سازی کمپین موجود، سعی نمایید که گروه‌های مشتریان را بر اساس ویژگی‌های خاصی تقسیم کنید. گروه‌های کوچک‌تر، امکان ارسال پیام‌های دقیق‌تر و شخصی‌سازی‌شده را خواهند داشت که منجر به افزایش نرخ تبدیل و وفاداری مشتری خواهد شد.

2. مشتریان را به وفاداری تشویق کنید

بیشتر مشتریان دوست دارند با نشان دادن وفاداری خود به یک برند، پاداش دریافت کنند. این پاداش می تواند به شکل تجلیل از مشتریان وفادار، تخفیف در فروش ویژه یا هدایایی در تولد آنها باشد. استفاده از داده‌های First Party که تاریخچه خرید و اطلاعات شخصی مانند تاریخ تولد را ثبت می‌کند و تبدیل آن به مشوق‌های ویژه، می‌تواند به حفظ مشتریان ارزشمند برای مدت طولانی‌تری کمک نماید.

3. بهبود محصول را اولویت قرار دهید

استفاده از داده های First Party جهت بهبود محصولات شرکت معمولا نادیده گرفته می شود. وقت گذاشتن برای بررسی بازخورد مشتریان و پاسخ‌های نظرسنجی ها، به شناسایی نکاتی که باعث رنجش یا خشنودی آنها شده اند، کمک شایانی می نماید. دریافت منظم این اطلاعات، می تواند به شرکت ها کمک کند تا سریعتر در مورد رفع موارد ناخوشایند برای مشتری اقدام کنند و توسعه محصول را جهت افزایش رضایت مشتری در اولویت قرار دهند.

4. بهینه سازی استراتژی محتوا

داده های First Party برای استراتژی های بهینه سازی محتوا نیز مفید هستند. جمع‌آوری اطلاعاتی مانند معیارهای تعامل مشتری می‌تواند نشان دهد که کاربران با چه موضوعات یا دسته‌ بندی هایی بیشتر ارتباط برقرار می کنند. تغییر محتوای تبلیغاتی، شبکه های اجتماعی یا وب‌سایت به آنچه که با مشتریان تعامل بیشتری ایجاد کند، می‌تواند به جذب سریع‌تر کاربران کمک نماید. مانند تولید محتوا، باید به خاطر داشت که صدا و لحن برند در همه کانال‌های آن، ثابت و معتبر باشد.

5. تجزیه و تحلیل پیش بینی ها برای تصمیم گیری های داده محور

اگر مجموعه بزرگی از داده‌های First Party را در اختیار دارید، می‌توانید از آنها برای ساخت مدل‌های پیش‌بینی رفتار مشتری، فروش و درآمد، نرخ ریزش و موارد دیگر استفاده نمایید. این مدل‌سازی پیش‌بینی‌کننده، به ترسیم روند فعالیت مشتری کمک می‌کند که به شناسایی مراحل و تعاملات کاربر قبل از خرید می انجامد.

جمع بندی: آیا برای آینده باید داده های Zero-Party را در نظر گرفت؟

مدتی است که منسوخ شدن کوکی شخص ثالث در حال بررسی می باشد. در اکتبر 2023، گوگل اعلام کرد که کوکی های third-party را برای 1٪ از کاربران مرورگر کروم از سه ماهه اول 2024 غیرفعال می کند. اگرچه ممکن است زیاد به نظر نرسد اما شروع غیرفعال کردن کوکی ها به این معنی می باشد که بازاریابان باید در سال 2024 در مورد استراتژی داده های Zero-Party فعال تر باشند.

داده‌های Zero-Party مستقیماً از سمت کاربران به یک شرکت ارائه می‌گردند. این داده ها با رضایت مشترک و از طریق رسانه هایی مانند مواردی که در لیست زیر مشاهده می نمایید، به اشتراک گذاشته می شوند:

• نظرسنجی ها
• فرم ها
• تعامل مستقیم با یک کسب و کار

نمونه‌هایی از داده‌های Zero-Party مشابه داده‌های First Party هستند و می‌توانند شامل موارد زیر باشند:

• داده های شخصی سازی
• تمایلات کاربران در خرید
• داده های حساب کاربری
• بازخورد و بررسی ها
• پاسخ های مربوط به نظرسنجی ها

استفاده از استراتژی داده‌ Zero-Party، برای کسب‌وکارها مفید خواهد بود زیرا می‌تواند بازاریابی شخصی و تجربیات مشتری را به سطح بالاتری برساند. در نهایت، داده‌های Zero-Party به جلب اعتماد مشتری، افزایش تعامل کاربر و افزایش نرخ تبدیل مشتریان کمک خواهد کرد.