آیا تمایل دارید تفاوت بین روتر و فایروال را بدانید؟ در دنیای امروزی، امنیت شبکه اهمیت زیادی دارد. از آنجایی که تمامی کاربران تلاش می کنند تا از داده های خود در برابر دسترسی های غیرمجاز و تهدیدات احتمالی محافظت نمایند، دو مبحث مهم و اساسی روتر و فایروال در این زمینه مطرح می شود. روتر و فایروال نقشی حیاتی در امنیت شبکه دارند اما قابلیت های آنها با هم متفاوت می باشد. در این مقاله، پیچیدگی های روترها و فایروال ها، تفاوت های آنها و اهمیت نظارت بر فایروال توضیح داده می شود.
روتر
روتر دستگاهی است که ترافیک شبکه را مدیریت می کند. روتر این کار را با ارسال بسته های داده بین شبکه های مختلف کامپیوتری انجام می دهد. روتر پس از دریافت بسته های داده، آنها را بررسی کرده و با جدول مسیریابی خود مقایسه می کند. سپس تصمیم می گیرد که آن را به شبکه بعدی یا مقصد ارسال کند یا خیر.
تصویر(1)
نحوه عملکرد روترها:
مدیریت آدرس IP: روترها آدرس های IP را به دستگاه های داخل شبکه اختصاص می دهند و عملکرد ترجمه آدرس شبکه (NAT) را برای اختصاص چندین آدرس IP خصوصی به یک آدرس IP عمومی ارائه می کنند.
مدیریت ترافیک: روترها مکانیزم های کیفیت خدمات (QoS) را برای اولویت بندی و مدیریت ترافیک شبکه بر اساس قوانین پیش فرض پیاده سازی می کنند.
تقسیم بندی شبکه: روترها امکان ایجاد بخش های مجزا، معروف به زیرشبکه ها را برای افزایش امنیت و بهینه سازی عملکرد شبکه فراهم می کنند.
فایروال یا دیوار آتش
همانطور که از نامش پیدا است، فایروال یک مانع می باشد. فایروال برنامه ای امنیتی است که هدف آن محافظت از دستگاه هایی که پشت آن قرار گرفته اند، می باشد. دیوار آتش با فیلتر کردن داده های ورودی و خروجی از دستگاه، آن را در برابر ارتباطات مضر مانند اسپم یا ویروس ها محافظت می کند. توجه داشته باشید که فایروال میتواند مانند روترها به صورت سخت افزاری نیز باشد.
ویژگی های کلیدی فایروال ها
فیلتر بسته ها (Packet Filtering):
فایروال ها بسته های داده را بر اساس قوانین پیش فرض مانند آدرس IP مبدا یا مقصد، پورت ها و پروتکل ها مورد بررسی قرار می دهند. سپس تصمیم می گیرند که آیا باید به این بسته ها اجازه ورود داده شود یا بلاک گردند.
بازرسی وضعیت (Stateful Inspection):
فایروال ها اطلاعات وضعیت ارتباطات برقرار شده را نگهداری می کنند. این موضوع به آنها کمک می کند تا تصمیمات هوشمندانه تری درباره فیلتر بسته ها و جلوگیری از دسترسی های غیرمجاز بگیرند.
فیلترینگ در سطح اپلیکیشن (Application-level Filtering):
برخی فایروال ها می توانند بسته ها را به صورت دقیق تری بررسی کنند، آنها قادر هستند که محتوای بسته ها را در لایه اپلیکیشن (لایه 7) آنالیز کنند. این موضوع به آنها امکان می دهد تا تهدیدات در سطح اپلیکیشن را شناسایی و مسدود کنند.
اهمیت نظارت بر فایروال
نظارت بر فایروال امری مهم در مدیریت امنیت شبکه است. این مورد شامل نظارت دائم، تجزیه و تحلیل قوانین و گزارش های فایروال برای اطمینان از عملکرد بهینه آن و شناسایی حوادث امنیتی می باشد. نظارت بر فایروال مزیت های زیادی دارد که برخی از آنها در ادامه ذکر شده اند:
تشخیص و پیشگیری از تهدید: با نظارت بر گزارش های فایروال و تجزیه و تحلیل الگوهای ترافیک شبکه، وبمسترها می توانند فعالیت های مشکوک مانند تلاش برای دسترسی های غیرمجاز، آلودگی های بدافزار یا خروج داده ها را شناسایی کرده و اقدامات پیشگیرانه را برای کاهش آنها انجام دهند.
انطباق با خط مشی: نظارت بر فایروال این امکان را به شما می دهد که مطمئن شوید سیاست ها و قوانین امنیتی به طور مداوم اجرا شده و خطر نقض خط مشی ها و عدم انطباق با مقررات کاهش می یابد.
بهینه سازی عملکرد: نظارت مستمر بر فایروال، وبمسترها را قادر می سازد که تنگناها را شناسایی و برطرف کرده، پیکربندی های فایروال را تنظیم کنند و مسیر ترافیک شبکه را بهینه نمایند تا عملکرد کلی شبکه بهبود یابد.
پاسخگویی به حادثه: در صورت بروز یک حادثه امنیتی، گزارش های فایروال اطلاعات مهمی برای تجزیه و تحلیل و پاسخ به حادثه ارائه می دهند. نظارت دائم بر فایروال امکان شناسایی و پاسخ درست به نقض های امنیتی را فراهم می کند و آسیب های احتمالی را به حداقل می رساند.
مقایسه روتر و فایروال
برای درک تفاوت های روتر و فایروال، به جدول زیر دقت نمایید:
فایروال |
روتر |
ویژگی |
کنترل و محدود کردن داده ها |
انتقال ترافیک به مقصد موردنظر |
هدف |
لایه 3 (شبکه) در مدل OSI |
لایه 3 (شبکه) و لایه 4 (انتقال) در مدل OSI |
لایه عملکرد |
داده ها را قبل از انتقال رمزگذاری می کند |
داده ها را رمزگذاری نکرده، بلکه آنها را مستقیماً ارسال می کند |
رمزگذاری |
نمی تواند شبکه را به اشتراک بگذارد، فقط از آن محافظت می کند |
می تواند اینترنت را بین شبکه های مختلف (LAN ها، WAN ها) به اشتراک بگذارد |
اشتراک گذاری شبکه |
نگهداری لاگ ها برای تجزیه و تحلیل ترافیک شبکه و بررسی حوادث امنیتی |
عمدتاً بر مسیریابی و مدیریت اتصال، متمرکز است |
رصد و پایش |
بسته ها را بررسی کرده و سیاست های امنیتی را اعمال می کند |
بر اساس آدرس IP و پروتکل ها بسته ها را مسیریابی می کند |
مدیریت ترافیک |
اغلب قابلیت VPN را برای دسترسی امن از راه دور فراهم می کند |
معمولاً پشتیبانی VPN لوکال ندارد |
پشتیبانی VPN |
مقایسه فایروال سخت افزاری و نرم افزاری
هر دو مورد فایروال سخت افزاری و نرم افزاری از شما در برابر ترافیک مخرب محافظت می کنند اما تفاوت هایی با هم دارند که در ادامه به آنها پرداخته می شود.
فایروال سخت افزاری می تواند یک دستگاه مستقل یا بخشی از روتر باشد. چنین روتری یک راه حل حفاظتی ساده و موثر برای شبکه شما است. فایروال سخت افزاری هدر بسته های داده را بررسی کرده و تصمیم می گیرد که آیا می توان به آن اعتماد کرد یا خیر. اگر بسته امن باشد، آن را فوروارد کرده و در غیر این صورت بسته را رد می کند.
فایروال نرم افزاری اپلیکیشنی است که می توانید روی کامپیوترتان نصب کنید. این نرم افزار می تواند بخشی از مجموعه آنتی ویروس شما یا جدا از آن باشد. این نوع فایروال از دسترسی های غیر مجاز به رایانه شما جلوگیری می کند و بسته به نوع نرم افزار، می تواند شما را از تروجان ها و کرم ها نیز در امان نگه دارد. فایروال نرم افزاری تنها از دستگاهی که فایروال روی آن نصب شده محافظت می کند. اگر برای تمامی دستگاه های خود به فایروال نیاز دارید، باید آن را روی همه سیستم ها نصب کنید. یکی دیگر از معایب فایروال نرم افزاری این است که در پس زمینه اجرا شده و می تواند برخی از منابع سیستم را تحت شعاع قرار دهد و منجر به کاهش سرعت گردد.
چگونه DHCP، روتر و فایروال با یکدیگر کار می کنند؟
DHCP مخفف Dynamic Host Configuration Protocol بوده و مسئول تخصیص آدرس IP ها به دستگاه های داخل شبکه است. DHCP به عنوان واسط بین روترها و فایروال ها عمل کرده و وظیفه آن برقراری ارتباط دستگاه ها با یکدیگر و ایمن بودن آنها می باشد.
تصویر(2)
روترها مسئول مدیریت ترافیک هستند. آنها به ارسال بسته های داده بین شبکه های مختلف کمک کرده و اطمینان حاصل می کنند که بسته ها به مقصد مورد نظر می رسند. برخی از روترها دارای سرور DHCP داخلی نیز هستند که به آنها اجازه می دهد آدرس های IP را به دستگاه های موجود در شبکه اختصاص دهند.
از طرف دیگر، فایروال ها نوعی نگهبانان امنیتی محسوب می شوند. آنها جریان ترافیک شبکه را بررسی و کنترل می کنند تا در برابر دسترسی های غیرمجاز و تهدیدات احتمالی محافظت شوند. فایروال ها در درجه اول بر امنیت متمرکز هستند، به همین دلیل می توانند از چند طریق با DHCP تعامل داشته باشند.
اولا، فایروال ها می توانند به عنوان رله (تقویت کننده) DHCP عمل کنند. اگر دستگاه ها و سرورهای DHCP در بخش های مختلف شبکه باشند، فایروال به انتقال پیام های DHCP بین این بخش ها کمک کرده و اطمینان حاصل میکند که دستگاه ها می توانند آدرس های IP اختصاص داده شده خود را دریافت کنند.
ثانیا، فایروال ها می توانند ترافیک DHCP را بررسی کرده و قوانین لازم را جهت بررسی آی پی ها اعمال کنند. این قابلیت فیلتر کردن، از به خطر انداختن امنیت شبکه توسط سرورها یا حملات DHCP غیرمجاز جلوگیری می کند.
در نهایت، فایروال ها می توانند از اطلاعات DHCP برای اعمال سیاست های امنیتی استفاده کنند. با بررسی جدول DHCP، فایروال ها می توانند دستگاه ها را بر اساس آدرس های IP طبقه بندی کرده و قوانین امنیتی خاصی را اعمال نمایند یا دستگاه های غیرمجاز احتمالی را در شبکه شناسایی کنند.
مقایسه سوئیچ ها با روترها و فایروال ها
در راه اندازی یک شبکه معمولی، دستگاه هایی مانند رایانه ها و چاپگرها به سوئیچ متصل می شوند. سوئیچ، ارتباطات داخلی در شبکه لوکال را با ارسال بسته های داده بر اساس آدرس های MAC آسان تر می کند.
سوئیچ به یک روتر متصل می شود. روتر ترافیک بین شبکه های مختلف را با استفاده از آدرس های IP مدیریت می کند.
در نهایت روتر به فایروال متصل می شود. فایروال به عنوان یک مانع عمل کرده و ترافیک را بازرسی و فیلتر می کند تا از شبکه در برابر دسترسی های غیرمجاز و تهدیدات سایبری محافظت نماید. فایروال با بررسی بسته های داده بر اساس قوانین امنیتی، اطمینان حاصل می کند که تنها ترافیک ایمن و مجاز وارد شبکه یا از آن خارج می شود.
مثالی برای راه اندازی شبکه:
دستگاه -> سوئیچ -> روتر -> فایروال -> اینترنت
تصویر(3)
این نوع پیکربندی تضمین میکند که دستگاه ها می توانند در داخل شبکه لوکال با یکدیگر ارتباط برقرار کنند.
نتیجه گیری
روتر و فایروال نقشی حیاتی در ایمن سازی شبکه ها و حفاظت از اطلاعات حساس دارند. در حالی که روترها بر ارسال کارآمد بسته های داده بین شبکه ها متمرکز هستند، فایروال ها با نظارت و کنترل ترافیک شبکه بر اساس قوانین پیش فرض، یک لایه امنیتی اضافی را ارائه می دهند. هر دو مورد جزء ضروری یک معماری امنیتی شبکه قدرتمند محسوب می شوند.