تمایل به حفظ حریم خصوصی و محافظت از داده های خود در برابر کسانی که می خواهند شما را تحت نظر بگیرند، دارید؟ در این مقاله تمام مراحلی که باید انجام دهید توضیح داده شده است.
شاید برخی بگویند اینترنت بر پایه ناشناس بودن ساخته شده و فضایی را به وجود آورده که آزادی بیان در آن حرف اول را میزند اما بعد از سالها افشاگری درباره جاسوسی از فعالیتهای آنلاین کاربران، دیگر به سادگی نمیتوان روی حفظ حریم خصوصی در اینترنت حساب باز کرد. این موضوع فقط درباره جاسوسی دولتی نیست بلکه شرکتهای بزرگ مثل Alphabet (گوگل)، آمازون، اپل، متا (فیسبوک) و مایکروسافت داده های زیادی را برای نمایش تبلیغات هدفمند جمعآوری کردهاند و در این بین اطلاعات شخصی زیادی نیز به سرقت رفته است. دلایل زیادی برای آنلاین شدن بدون اینکه ردیابی شوید وجود دارد.
در نهایت، تنها راه برای اینکه به صورت آنلاین ناشناس بمانید این است که اصلاً آنلاین نشوید. هرچند این مورد برای اکثر کاربران امکان پذیر نیست. در ادامه مواردی مطرح می شود که میتوانید برای به حداقل رساندن جاسوسی، تبلیغات هدفمند و سرقت اطلاعات در هنگام گشتوگذار آنلاین، انجام دهید.
تصویر(1)
حفظ حریم خصوصی و پنهان کردن فعالیت های انجام شده در دنیای آنلاین
در این بخش چند راهکار برای حفاظت از اطلاعات شخصی در اینترنت معرفی می شود که میتوانید روی گوشی هوشمند و رایانه خود اجرا کنید.
گوشی یکبار مصرف تهیه کنید
اگر به دنبال ناشناس بودن کامل هستید، استفاده از گوشی هوشمند را کنار بگذارید. غولهای دنیای سیستمعاملهای موبایل، مانند اپل و گوگل، به شدت کنترلگر و متمرکز بر تبلیغات هستند. برای برقراری تماس یا ارسال پیامک به صورت ناشناس، بهترین گزینه استفاده از گوشیهای با سیمکارت اعتباری یا همان "گوشیهای یکبار مصرف" است.
البته حتی در صورت استفاده از گوشی یکبار مصرف، سوابق تماس شما همچنان وجود دارد و از طریق GPS و موقعیت برجهای مخابراتی قابل ردیابی است. با این حال، میتوانید مانند فیلمها، گوشی را داخل کامیون در حال حرکت رها کنید تا ردیابها را گمراه نمایید. مزیت اصلی گوشیهای یکبار مصرف این است که نام واقعی شما به هیچ وجه شناسایی نمیشود.
در حالی که خرید یک گوشی جدید جهت حفظ حریم خصوصی ایدهآل است اما برای بسیاری از افراد مقرون به صرفه نیست. خوشبختانه، برنامههای متعددی برای سیستمهای عامل اندروید و iOS وجود دارند که امکان استفاده از شمارههای موقت و ناشناس را فراهم میکنند.
اهمیت فایروال
آیا کامپیوتر رومیزی یا لپتاپ شما بدون استفاده از روتر، مستقیما به مودم پهنباند (broadband) متصل است؟ این کار از نظر امنیتی صحیح نیست. هکرها دائما در حال بمباران آدرسهای IP هستند تا به سیستمهای با امنیت پایین دسترسی پیدا کنند.
همواره باید یک روتر در شبکه خانگی خود داشته باشید که بتواند با فایروال داخلی خود، تلاشهای انجام شده جهت هک کامپیوتر یا سایر دستگاه های متصل به اینترنت را متوقف نماید. روتر با استفاده از NAT (مترجم آدرس شبکه یا Network Address Translation) به هر دستگاه در شبکه خانگی یک آدرس IP اختصاص میدهد. به این ترتیب، دستگاهها فقط در شبکه موردنظر قابل مشاهده هستند. حملات مستقیم گاهی اوقات میتوانند با همین روش به طور کامل متوقف شوند.
در هر صورت معمولا برای به اشتراک گذاشتن اینترنت از طریق وایفای، به روتر نیاز دارید. حتی روتری که به صورت یکپارچه در مودم وجود دارد بهتر از نداشتن آن است. همچنین میتوانید از نرمافزار فایروال که روی رایانه شخصی نصب شده استفاده کنید.
برای گمنامی واقعی براساس نوع سیستم عامل، ویندوز یا مک او اس را کنار بگذارید و یک توزیع لینوکسی که بر حفظ حریم خصوصی شما تمرکز دارد، انتخاب نمایید. Tails یک سیستم عامل ناشناس می باشد که بدون شک بهترین گزینه خواهد بود.
حفظ حریم خصوصی در اینترنت
وقتی از وبسایتها بازدید میکنید، کامپیوتر (یا تبلت یا گوشی هوشمند) چه چیزی را درباره شما به اشتراک می گذارد؟ حداقل چیزی که کامپیوتر در اختیار سایت ها قرار می دهد آدرس IP شما است (البته ابن مورد ضروری می باشد زیرا در غیر این صورت هیچ نتیجهای دریافت نمیکنید).
در اکثر موارد، برخی وبسایت ها موقعیت فیزیکی تقریبی شما و احتمالا منطقه زمانی و زبانی که صحبت میکنید را هم میدانند. این اطلاعات برای تبلیغکنندگان مفید است.
همچنین مرورگر شما میتواند سیستمعامل، نوع مرورگر و نسخههای نرمافزاری که اجرا میکنید (برای افزونههای مرورگر) را در اختیار مدیر وبسایت قرار دهد. حتی فونتهایی که نصب کردهاید گزارش داده می شود. تمامی این موارد به سیستم شما یک «اثر انگشت» یکتا میدهد و گاهی اوقات اثر انگشت تمام چیزی می باشد که برای ردیابی شما لازم است. اگر به این موضوع شک دارید، برای دریافت گزارش کامل از ردپای خود در اینترنت به وبسایتهای MyBrowserInfo یا BrowserLeaks.com سر بزنید.
تصویر(2)
میتوانید با استفاده از افزونههای مرورگر، حریم خصوصی خود را تقویت کنید. بنیاد مرزهای الکترونیکی یا EFF افزونه «Privacy Badger» را برای شناسایی وبسایتهایی که به دنبال ردیابی کاربران هستند، ارائه میدهد. افزونه «Ghostery» نیز تقریبا در همه مرورگرها انواع ردیابها و تبلیغات را مسدود میکند. همچنین موتور جستجوی «DuckDuckGo» که بر حفظ حریم خصوصی تمرکز دارد، افزونه مشابهی به نام «Privacy Essentials» ارائه میدهد.
گشت و گذار امن تر
تصویر(3)
یک قدم مهم برای حفظ حریم خصوصی آنلاین
یکی از کارهای مهمی که میتوانید انجام دهید، اطمینان از ذخیره نکردن اطلاعات شخصی اضافی توسط مرورگر است. در تنظیمات مرورگر، گزینه ذخیره خودکار رمزهای عبوری که برای ورود به وبسایتها استفاده میکنید را غیرفعال نمایید. البته این کار میتواند کمی آزاردهنده باشد زیرا برای هر سایتی باید یک رمز عبور متفاوت داشته باشید. راهحل بهتر، استفاده از یک password manager (نرم افزار مدیریت رمز) اختصاصی است که روی تمام دستگاهها کار کند.
همچنین مرورگرها تصاویر، تاریخچه وبگردی، دانلودها و کوکیها را ذخیره میکنند که میتوانند اطلاعات مفیدی مانند تنظیمات و رمزهای عبور را به خاطر بسپارند. باید بهصورت دورهای این اطلاعات را با پاک کردن کش مرورگر خود حذف کنید.
مرورگرهای رایج دارای حالت ناشناس هستند. در کروم، این حالت Incognito نامیده میشود (با کلیدهای میانبر Ctrl+Shift+N قابل دسترسی است)، در فایرفاکس این حالت Private Browsing و در مایکروسافت اج InPrivate browsing نام دارد. استفاده از حالت ناشناس باعث میشود مرورگر از ذخیره رمز عبور، کوکیها، دانلودها و محتوای کش شده مانند تصاویر، جلوگیری نماید. با این حال، روش ذکر شده به طور کامل ردپای شما را پاک نمیکند.
هر مرورگری برای حفظ حریم خصوصی باید جاوا اسکریپت را غیرفعال کند. جاوا اسکریپت می تواند به یک وب سرور کمک نماید تا انواع اطلاعات را فراتر از مرورگر شما مانند اندازه مانیتور و … شناسایی کند. می توانید جاوا اسکریپت را برای سایت های خاص با استفاده از افزونه هایی مانند NoScript و ScriptSafe خاموش و روشن کنید (برخی وب سایت ها به آن نیاز دارند).
خوشبختانه، مرورگرهای متعددی روی حفظ حریم خصوصی تمرکز دارند و کمک میکنند تا بدون ردپا در اینترنت گشت و گذار کنید. این مرورگرها از همان موتورهای رندرینگ مرورگرهای محبوب مانند کرومیوم گوگل استفاده میکنند اما با این تفاوت که هیچ اطلاعاتی را با گوگل یا سایر شرکتها به اشتراک نمیگذارند. نمونههایی از این مرورگرها Brave و DuckDuckGo هستند.
استفاده از حالتهای ناشناس، مرورگرهای خاص و موتورهای جستجوی خصوصی، شما را کاملاً ناشناس نمی کند اما میتوانند از ردیابی کاربران توسط وبسایتها جلوگیری کنند. این کار با ممانعت از ذخیرهسازی اطلاعات، مانند کوکیها انجام میشود. کوکیها میتوانند برای ردیابی عادات مرور کاربران و ایجاد پروفایلی که به سختی قابل حذف است، استفاده شوند.
محرمانگی ایمیل: گامی ضروری برای حفظ حریم خصوصی
حفظ حریم خصوصی در دنیای امروز، به خصوص در تبادل ایمیل، از اهمیت بالایی برخوردار است اما متأسفانه، پلتفرمهای ایمیل سنتی با تمرکز بر کارایی و سهولت استفاده، امنیت و حریم خصوصی را نادیده میگیرند. خوشبختانه، سرویسهای ایمیل امنی وجود دارند که با کمک رمزنگاری، اطلاعات کاربران را از چشمان کنجکاو و هکرها محافظت میکنند.
بهترین گزینهها:
- PreVeil: این سرویس ایمیل تحت وب، رمزنگاری قدرتمند و فضای ذخیرهسازی ابری امن را به صورت رایگان ارائه میدهد. با PreVeil می توانید حتی از طریق سرویس ایمیل فعلی خود (مانند جیمیل) پیامهای رمزگذاری شده ارسال و دریافت کنید.
- Proton Mail: اگر به دنبال حریم خصوصی مطلق هستید، Proton Mail انتخاب ایدهآلی است. این سرویس کمک می کند آدرس ایمیل جدیدی با بالاترین سطح امنیت و رمزنگاری ایجاد کنید.
تصویر(4)
امنیت gmail: فراتر از قفل کوچک
شاید فکر میکنید حساب جیمیل امن است، چون قفل کوچکی در مرورگر وجود دارد و با یک اتصال SSL به آن دسترسی پیدا میکنید (که با https در URL مشخص میشود) اما SSL فقط دادهها را حین انتقال از دستگاه شما به سرور رمزنگاری میکند. این موضوع همواره برای سرویسهای ایمیل تحت وب مشکلساز خواهد بود. برخی از سرویسها میتوانند برای این نوع ایمیلها رمزنگاری ارائه دهند:
- Virtru: این سرویس مخصوص جیمیل است که روی کروم کار میکند.
- Mailvelope: این افزونه برای کروم، اج و فایرفاکس قابل استفاده است و جیمیل، اوتلوک، یاهو میل و موارد دیگر را ایمن میکند.
- Flow Crypt: این افزونه نیز برای جیمیل و گوگل ورکاسپیس کاربرد دارد.
شاید راهحل هوشمندانه این باشد که از ایمیل تحت وب دوری کنید و از نرمافزارهای مدیریت ایمیل روی دسکتاپ استفاده نمایید. اوتلوک 2007 و نسخههای بعد از آن ابزارهای رمزنگاری داخلی دارند و تاندربرد موزیلا قابلیت های زیادی را برای مدیریت رمزنگاری و رمزگشایی پیامها ارائه میدهد.
راهکارهای مقابله با مزاحمان ایمیل
هرگز روی لینکها یا ایمیلهای اسپم کلیک نکنید. این اولین و مهمترین قانون در مبارزه با اسپم است. از آدرس های ایمیل فریبنده استفاده نمایید تا اسپمها به آدرس اصلی شما راه پیدا نکنند.
نحوه ایجاد آدرس ایمیل فریبنده
اگر صاحب وبسایت هستید، میتوانید از نام دامنه خود برای ایجاد آدرسهای ایمیل فریبنده بهره ببرید. سرویسهای ایمیلی مانند Google Workspace این امکان را فراهم می کنند تا چندین آدرس ایمیل برای یک حساب ایجاد نمایید. از آدرسهای ایمیل فریبنده برای ثبتنام در وبسایتها و سرویسهای آنلاین استفاده کنید. با این کار، ایمیل های اسپم به ایمیل اصلی ارسال نمیشوند و میتوانید به راحتی با آنها مقابله نمایید.
مزایای استفاده از آدرس ایمیل فریبنده:
- کاهش حجم اسپم: با هدایت اسپمها به آدرسهای فریبنده، از انباشته شدن آنها در صندوق ورودی اصلی خود جلوگیری میکنید.
- حفظ حریم خصوصی: آدرس ایمیل اصلی از دید هکرها پنهان میماند.
- مدیریت آسانتر ایمیلها: میتوانید آدرسهای فریبنده را به طور جداگانه مدیریت کرده و در صورت لزوم آنها را حذف کنید.
در gmail، ایجاد یک ایمیل فریبنده (alias) کمی سادهتر می باشد. برای ساختن یک نام مستعار، کافی است عبارتی را به انتهای نام کاربری خود اضافه کنید. مثلا "example@gmail.com" را به "example+alias-name@gmail.com" تبدیل نمایید. جیمیل هر چیزی را که بعد از علامت مثبت قرار بگیرد، نادیده میگیرد. به محض اینکه این آدرس مستعار، اسپم دریافت کند، میتوانید فیلتر برای آن تنظیم کرده تا به سطل زباله منتقل شوند.
یاهو میل نیز در بخش Settings > Security، قابلیت "ایمیل یکبار مصرف" (Disposable Addresses) را ارائه میدهد که مشابه جیمیل عمل میکند. در این روش، یک نام اصلی انتخاب میکنید و سپس کلیدواژهای ثانویه به آن اضافه میشود (برای مثال "example-trash@yahoo.com"). همچنین سرویس ایمیل Outlook.com تا سقف ۱۰ عدد برای هر حساب کاربری از ایمیل جایگزین (alias) پشتیبانی میکند. برای راهاندازی این قابلیت، بخش "Account Aliases" را در تنظیمات حساب خود پیدا کنید.
امنيت شبکههای اجتماعی
شبکههای اجتماعی، سازمانهای غیرانتفاعی و خیرخواه نیستند، بلکه پلتفرمهایی هستند که با نمایش تبلیغات متعدد به کاربران، درآمدزایی میکنند. گاهی اوقات نیز دادههای شما را در اختیار سازمانهای مشکوک قرار میدهند. همچنین ممکن است تمایل نداشته باشید که تمام دوستان و دنبالکنندگان شما از تمام کارهایتان باخبر باشند. در ادامه، نکاتی برای پنهان ماندن (بهصورت جزئی یا کلی) درون شبکههای اجتماعی ارائه شده است.
فیسبوک
برای شروع، به منوی Account مراجعه و Settings & Privacy سپس Privacy Checkup را انتخاب کنید. روی تمام گزینههای موجود در این صفحه کلیک نمایید تا مشخص کنید چه کسانی می توانند اطلاعات را مشاهده کنند.
به Privacy Center در تنظیمات فیسبوک مراجعه نمایید. در این بخش کاربران میتوانند مشخص نمایند چه کسانی میتوانند آنها را پیدا کنند. برای مثال، میتوانید به افراد اجازه دهید اگر ایمیل یا شماره تلفن شما را دارند قادر به مشاهده اطلاعات باشند.
تصویر(5)
غیرفعالسازی یا حذف اکانت اینستاگرام
غیرفعالسازی اکانت موجب انسداد آن تا زمان ورود مجدد میشود، در حالی که حذف اکانت، پروفایل، عکسها، ویدیوها، کامنتها، لایکها و فالوئرهای شما را حذف میکند. با این حال، نمیتوانید از طریق اپلیکیشن، حساب کاربری خود را غیرفعال یا حذف کنید. برای انجام هر یک از این کارها باید به وب سایت Instagram.com وارد شوید.
برای غیرفعالسازی یا حذف، از صفحه اصلی حساب کاربری، روی آیکون یا عکس پروفایل خود کلیک کنید تا پروفایل خود را مشاهده نمایید، سپس Edit Profile را انتخاب کنید. همانند فیسبوک، باید Meta Accounts Center را در بالای مرورگر مشاهده نمایید. روی آن کلیک کنید تا به Personal Details >Account ownership and control > Deactivation or deletion هدایت شوید.
لینکدین
این سایت نیز به شما امکان میدهد جهت حفظ حریم خصوصی خود تنظیماتی را اعمال نمایید. روی نماد پروفایل (عکس) خود کلیک کنید، سپس Settings & Privacy > Account preferences و پس از آن Visibility را انتخاب نمایید تا گزینهها نمایش داده شود. همچنین میتوانید حساب خود را به حالت Hibernate یا خواب ببرید که مشابه غیرفعالسازی در سایر پلتفرمها است. علاوه بر این میتوانید حساب کاربری خود را به طور کامل حذف کنید.
سخن پایانی
اگر نگران حفظ حریم خصوصی خود هستید، در صورتی که به سرویس های مایکروسافت، گوگل، آمازون و اپل نیاز ندارید، از آنها خارج شوید. در غیر این صورت، سرورهای تبلیغاتی، کوکیها و همچنین شرکتهای وابسته آنها، فعالیت شما را تحت نظر می گیرند. خروج از اکانت ها آزاردهنده است زیرا هنگام ورود مجدد و استفاده از این سرویس ها باید مراحل اضافی را انجام دهید و این دقیقاً همان چیزی است که شرکتهای بزرگ اطلاع دارند و روی آن حساب میکنند.