آگاهی از تاثیر کدهای وضعیت HTTP در سئو برای مدیر سایت‌ها و سئوکاران الزامی است. در این مقاله تعدادی از کدهای وضعیت HTTP که برای سئو بیشترین اهمیت را دارند؛ توضیح داده شده و به نکاتی درباره تغییر مسیرها (redirects)، کدهای 1xx و خطاهای شبکه و چگونگی تاثیر آن ها بر عملکرد سایت شما پرداخته شده است.
دیدگاه گوگل نسبت به برخی کدهای وضعیت HTTP
اگرچه در این مقاله به همه کدهای وضعیت HTTP پرداخته نشده اما بدیهی است که کد های وضعیت سری 200 بیانگر وضعیت نرمال سایت بوده و نیاز به بحث ندارد. تمرکز اصلی این گفتار بر کد هایی می باشد که اغلب باعث سردرگمی میان متخصصان سئو می شوند. در ادامه تاثیر کدهای وضعیت HTTP در سئو بررسی خواهد شد.
بررسی کدهای سری 1xx که کاملاً نادیده گرفته می شوند
تصویر(1)
خزنده های گوگل تمام کدهای وضعیت 1xx را نادیده می گیرند. کدهای 1xx نشان‌دهنده پاسخ‌های «اطلاعاتی» هستند. یعنی سرور درخواست را دریافت کرده و هنوز در حال پردازش آن است. این کدها به‌طور کلی در پاسخ به درخواست‌هایی مانند Expect: 100-continue مورد استفاده قرار می‌گیرند.
انواع متداول کدهای سری 1xx
|
کد |
توضیح |
|
100 Continue |
کلاینت می‌تواند ارسال درخواست را ادامه دهد. معمولاً برای آپلود فایل‌های بزرگ استفاده می‌شود. |
|
101 Switching Protocols |
سرور موافقت کرده تا پروتکل را تغییر دهد (مثلاً به WebSocket). |
|
102 Processing (WebDAV) |
سرور درخواست را دریافت کرده و در حال پردازش است، اما هنوز پاسخی ندارد. |
|
103 Early Hints |
به مرورگرها اجازه می‌دهد منابع را قبل از پاسخ نهایی پیش‌بارگذاری کنند |
جدول(1)
تغییر مسیرها (Redirects) و اهمیت ریدایرکت موقت و دائمی
در حالی که متخصصان سئو اغلب در مورد نوع مناسب تغییر مسیر (مانند 301، 302، 307، یا 308) بحث دارند، رویکرد گوگل بیشتر بر دائمی یا موقتی بودن تغییر مسیر تمرکز دارد.
تصویر(2)
انواع Redirect از نظر گوگل و تاثیر آن بر سئو
گوگل توانایی درک انواع مختلف ریدایرکت‌ها را دارد. مهم‌ترین انواع Redirect از نظر گوگل عبارتند از:
- 301 (Permanent Redirect): تغییر مسیر دائمی است. گوگل صفحه مقصد را ایندکس می‌کند و تقریباً تمام اعتبار لینک (Link Equity) را منتقل می‌نماید.
- 302 (Temporary Redirect): در گذشته، گوگل صفحه اصلی را ایندکس می‌کرد، اما اکنون در بسیاری موارد، مانند 301 عمل می‌کند.
- Meta Refresh (معمولاً همراه با تأخیر ۵ ثانیه‌ای): گوگل آن را متوجه می شود اما توصیه نمی گردد، زیرا کاربرپسند نیست.
- JavaScript Redirect: در صورتی که گوگل JavaScript را اجرا کند، این نوع تغییر مسیر نیز قابل درک خواهد بود، ولی معمولاً دیرتر پردازش می‌شود.
کدهای خطای کاربر (Client Error): پردازش استاندارد
کدهای وضعیت 4xx به طور کلی همان طور که انتظار می رود عمل می کنند. گوگل به درستی کدهای استانداردی مانند 404 (پیدا نشد) و 410 (حذف‌شده) را پردازش می کند که برای مدیریت درست خزیدن (crawl) اهمیت دارند.
کدهای وضعیت 4xx یا همان کدهای خطای کاربر (Client Error Codes) زمانی ارسال می‌شوند که درخواست کلاینت (کاربر یا ربات خزنده مثل Googlebot) دارای مشکل باشد. این کدها نشان می‌دهند که سرور قادر به انجام درخواست نیست، نه به‌دلیل خطای داخلی خود، بلکه به‌دلیل مشکل در طرف درخواست‌کننده.
برای گوگل، این کدها پیام روشنی از عدم دسترسی یا عدم وجود محتوا هستند و بر رفتار خزنده‌ها، ایندکس‌گذاری و سئو اثر مستقیم دارند.
مهم‌ترین کدهای 4xx از نظر سئو و نحوه برخورد گوگل با آن‌ها
در جدول زیر مهم‌ترین کدهای 4xx از نظر سئو توضیح داده شده است.
|
کد |
توضیح |
رفتار خزنده گوگل |
تأثیر بر سئو |
|
درخواست ناقص یا نادرست |
گوگل خزش را متوقف می‌کند |
صفحه ایندکس نمی‌شود |
|
|
401 Unauthorized |
نیاز به احراز هویت |
گوگل دسترسی ندارد |
محتوای صفحه نادیده گرفته می‌شود |
|
403 Forbidden |
دسترسی برای خزنده یا کاربر ممنوع است |
صفحه خزش نمی‌شود |
تأثیر منفی بر ایندکس |
|
404 Not Found |
صفحه‌ای با این URL وجود ندارد |
گوگل تلاش می‌کند چند بار دوباره بخزد، سپس حذف می‌کند |
اگر زیاد باشد، بر سئو کل سایت تأثیر منفی دارد |
|
410 Gone |
صفحه به‌طور دائم حذف شده |
گوگل سریع‌تر از 404 آن را حذف می‌کند |
سیگنال واضح‌تری از حذف دائمی است |
|
429 Too Many Requests |
سرور، درخواست‌های زیاد را مسدود کرده |
گوگل موقتاً خزیدن را متوقف می‌کند |
در صورت تکرار، سرعت خزش کاهش می‌یابد |
جدول(2)
تصویر(3)
خطاهای شبکه در سرچ کنسول: نیاز به بررسی عمیق تر
تاثیر کدهای وضعیت HTTP در سئو توضیح داده شد و هم اکنون می‌بایست خطاهای شبکه‌ای بررسی گردد. بسیاری از خطاهای شبکه در سرچ کنسول، منشأیی در لایه های فنی دارند. در Google Search Console، بخشی با عنوان "خطاهای خزیدن (Crawl Errors)" وجود دارد که یکی از مهم‌ترین آن‌ها Network Errors یا خطاهای شبکه‌ای هستند. این خطاها از دید خزنده‌ها نشان می‌دهند که گوگل نتوانسته به دلایل فنی به صفحه شما دسترسی پیدا کند. نه به دلیل اشتباه در URL یا محتوای سایت، بلکه به خاطر مسائل زیرساختی بین گوگل و سرور شما این اختلال رخ می دهد.
خطاهای رایج خطاهای شبکه در سرچ کنسول
|
نوع خطا |
معنای فنی |
رفتار گوگل |
|
Timeout |
پاسخ‌دهی سرور بیش از حد طول کشیده است |
گوگل خزیدن را متوقف می‌کند |
|
Connection Refused |
سرور درخواست را رد کرده است |
صفحه بررسی نمی‌شود |
|
DNS Error |
گوگل نتوانسته دامنه را به IP تبدیل کند |
هیچ خزش یا ایندکسی انجام نمی‌شود |
|
Reset / Broken Connection |
ارتباط در میانه راه قطع شده است |
گوگل سعی می‌کند بعداً دوباره امتحان نماید |
|
TCP Errors |
خطا در لایه‌های پایین شبکه رخ داده است (پورت، بسته‌ها، handshake) |
رفتار مشابه Timeout یا Refused |
جدول(3)
بر خلاف خطاهای 404 یا 301 که از لایه‌ی اپلیکیشن (HTTP) هستند و معمولاً توسط تیم محتوایی یا سئو قابل مدیریت می باشند، خطاهای شبکه‌ای اغلب ریشه در موارد زیر دارند:
- پیکربندی اشتباه فایروال یا CDN (مانند Cloudflare)
- ترافیک بالا و منابع ناکافی سرور (CPU / RAM)
- محدودیت دسترسی ربات‌ها توسط سرور یا هاست
- مشکلات DNS (مانند ثبت دامنه، name serverها، یا TTL اشتباه)
- تنظیمات امنیتی اشتباه (Rate Limiting، WAF، یا Bot Protection)
تصویر(4)
نکات کاربردی
در این مقاله تلاش شد تا تاثیر کدهای وضعیت HTTP در سئو بررسی گردد. با توجه به موارد بالا می توان به نکات کاربردی و مهمی دست یافت:
- برای تغییر مسیرها، بیشتر روی تفاوت بین دائمی و موقتی بودن تمرکز کنید، نه شماره دقیق کد که گاها اهمیتی ندارد.
- منابع خود را صرف بهینه سازی پاسخ های 1xx برای گوگل نکنید، چون خزنده های گوگل آن ها را نادیده می گیرند.
- هنگام رفع خطاهای شبکه، فراتر از مسائل مربوط به HTTP فکر کنید و به لایه های پایین تر پروتکل ها مانند TCP، UDP یا DNS توجه داشته باشید.
- کدهای وضعیت استاندارد را به درستی پیاده سازی کنید.
با پیشرفت فناوری وب مانند HTTP/3 و QUIC، درک نحوه پردازش این سیگنال ها توسط گوگل می تواند به شما کمک کند تا بدون آنکه پیاده سازی بیش از حد پیچیده شود، استراتژی های فنی سئوی مؤثرتری بسازید.