از بین اشکال مختلف "واقعیت گسترده" که در عصر دیجیتال موجود است، دنیای "واقعیت مجازی" یا "VR" یکی از بهترین موارد قابل درک می باشد. فناوری "واقعیت مجازی"، این امکان را فراهم می کند که مناظر و محیط های مجازی، تقریباً شبیه به دنیای واقعی به نظر برسند.
تصویر(1)
محبوبیت دنیای "واقعیت مجازی" با سرعت قابل توجهی در حال رشد بوده و پس از شیوع همه گیری کرونا نیز شتاب پیشرفت آن افزایش یافته است. تکنولوژی VR، موجب می شود تا فاصله های فیزیکی کمتر حس شده و فضای مشترک بسیاری را میان کاربران ایجاد نماید. دنیای واقعیت مجازی اساساً ایمن و انعطاف پذیرتر از دنیای واقعی می باشد. انتظار میرود ارزش VR از 6.3 میلیارد دلار در سال 2021 به 84.09 میلیارد دلار در سال 2028 برسد.
دنیای واقعیت مجازی یا VR چیست؟
اصطلاح دنیای واقعیت مجازی یا "VR"، برای اشاره به فناوری استفاده می شود که تعامل با جهان های مجازی دیجیتال را امکان پذیر می کند. از طریق به کارگیری دنیای واقعیت مجازی، توسعهدهندگان و تولیدکنندگان سختافزار، افراد را از دنیای واقعی به دنیای مجازی می برند.
سخت افزارهای زیادی در کارکرد صحیح دنیای واقعیت مجازی دخیل هستند. برخلاف AR (به معنی واقعیت افزوده و مخفف Augmented reality) که صرفا از طریق گوشی های هوشمند در دسترس است. دنیای "واقعیت مجازی" از طریق هدست ها و کنترلرها با دنیای مجازی تعامل انجام می دهد. هرچه سنسورها، هدستها و سختافزارهای مورد استفاده در VR قوی تر و بهتر باشند، تجربه دلنشین تری به دست خواهد آمد.
هدست دنیای واقعیت مجازی، در طول سال ها به طور قابل توجهی تکامل یافته است و از یک ابزار معمولی که نیازمند اتصال مداوم به یک سیستم کامپیوتری بود، به یک ابزار مستقل با طراحی سبک تر تبدیل شده است. ویژگی های دنیای "واقعیت مجازی"، به شما این امکان را می دهد تا در دنیایی غوطه ور شوید که با استفاده از یک نرم افزار کامپیوتری ایجاد شده است. وقتی سر خود را می چرخانید، دست خود را حرکت می دهید یا با دستگاهی تعامل دارید، سیستم دنیای واقعیت مجازی یا VR می تواند آن حرکات را تشخیص دهد. یک دنیای "واقعیت مجازی" موفقیت آمیز، مستلزم هماهنگی دقیق بین اپلیکیشن ها، نرمافزارها، هدستها و سختافزارهای مورد استفاده است.
تاریخچه دنیای واقعیت مجازی یا VR
تصویر(2)
به طور قطع نمی توان گفت که اولین ایده های دنیای واقعیت مجازی یا VR از کجا شروع شده اند اما بسیاری از مردم معتقدند که "احیای مجدد" این فناوری، در نمایشگاه E3 در سال 2012 صورت گرفته است. علیرغم بیش از یک قرن بررسی و آزمایش دنیای "واقعیت مجازی"، سرانجام در سال 2016 برای اولین بار به عنوان یک محصول واقعی و قابل استفاده توسط کاربر، معرفی شد. اولین موج هدست های واقعیت مجازی به شکل HTC Vive و Oculus Rift که به رایانه های شخصی پرقدرت متصل می شدند پدیدار شد و پس از آن حتی سازندگان کنسول های بازی مانند تیم پلی استیشن، هدست "VR" مختص به خود را معرفی کردند. در سال 2018، اولین "هدست های مستقل" به بازار آمدند و تا سال 2021، دنیای "واقعیت مجازی" با موفقیت به یکی از فناوری های اصلی تبدیل گردید. دستگاه های امروزی با هدستهای راحت تر و سبک تر و برنامههایی که برای گشت و گذار مجازی ساخته شدهاند، جذاب تر از قبل هستند.
اکنون می توان این موضوع را درک کرد که دنیای واقعیت مجازی یا VR، در یک محیط مناسب تا چه حد میتواند موثر باشد. در حال حاضر، مشتریان و شرکتهای بی شماری به سرمایه گذاری در واقعیت مجازی روی آورده اند و این صنعت به سرعت در حال پیشرفت است.
دستیابی به دنیای واقعیت مجازی: موارد استفاده
کشف نحوه ایجاد تجربیات واقع گرایانه در VR همچنان ادامه دارد. همه افراد به این موضوع آگاهی دارند که وجود هدست ها و کنترلرها ضروری می باشد اما نوآوری در این موضوع نیز راه را برای استفاده از امکاناتی مانند حسگرهای هوش مصنوعی، صدای چند بعدی و بینایی کامپیوتری (Computer vision) هموار کرده است. دنیای واقعیت مجازی یا VR به قابلیت هایی بیش از یک هدست ساده و استفاده از آن برای قدم زدن در محیطی که رایانه تولید کرده است، نیاز دارد.
"غوطه ور شدن" به این معنی است که افراد را در محیطی که توسط صداها و مناظر مجازی احاطه شده، قرار دهید. فناوری مجازی سازی حتی باید فیزیولوژی انسان را نیز در نظر بگیرد. به عنوان مثال، میدان دید انسان شبیه قاب یک ویدیو نیست بلکه انسان زاویه دید 180 درجه دارد. به همین دلیل، "میدان دید" در دنیای واقعیت مجازی یا VR دائما در حال تغییر است. اگر پیادهسازی واقعیت مجازی بتواند جنبههای نرمافزاری، سختافزاری و حسگرها را به درستی پوشش دهد، آنگاه میتواند تجربهای واقعاً "غوطهور یا شناور" برای کاربران ایجاد نماید.
پس از رسیدن به یک سطح درست از غوطه ور کردن کاربر، VR می تواند طیف وسیعی از وضعیت های مختلف را پشتیبانی کند که عبارتند از:
آموزش و پرورش: از طریق VR، افراد می توانند وارد محیط های مجازی شده و سپس مهارت ها و دانش خود را بدون خطر، آزمایش کنند. این مورد در موقعیتهای آموزشی خطرناک مانند ارتش و مهندسی، بسیار ارزشمند است.
تجربه مشتری: واقعیت مجازی میتواند تجربیات شگفتانگیزی برای مشتری به همراه داشته باشد و به شرکتها اجازه دهد تا فروشگاههای مجازی ایجاد کرده و محصولات را به نمایش بگذارند. دنیای واقعیت مجازی یا VR حتی می تواند در تعاملات خدمات مشتری و نشان دادن نحوه استفاده از یک محصول، به مشتریان کمک کند.
سرگرمی: بسیاری از خلاقیت ها در VR، از طریق بخش سرگرمی و بازی های ویدیویی آغاز شدند. تعداد زیادی از شرکتها، سرگرمیهای VR را در مواردی مانند بازیهای چند جانبه، فیلمها و رویدادها، به کار می گیرند.
تصویر(3)
همکاری: در زمان کرونا، دنیای واقعیت مجازی یا VR پتانسیل بسیار خوبی برای همکاری و کار تیمی از خود نشان داده است. با استفاده از "واقعیت مجازی"، افراد می توانند فضای مجازی را به اشتراک بگذارند، با یکدیگر روی پروژه ها کار کرده و بدون نیاز به حضور فیزیکی، کارهای خود را انجام دهند. این مورد یک گام رو به جلو نسبت به کنفرانس ویدیویی می باشد.
سفر و گردشگری: شرکتهای مسافربری در زمان همهگیری کرونا به سرمایهگذاری در واقعیت مجازی پرداختند که برای مشتریان این امکان را فراهم نمایند تا قبل از رزرو یک مکان، بتوانند از آنجا دیدن کنند. اگرچه تعطیلات مجازی جایگزین سفرهای واقعی نمی شوند اما دریچه ای برای دیدن جهان، باز می نمایند.
نوآوری: در واقعیت مجازی، افراد میتوانند محصولات دیجیتالی را آزمایش نموده و با ترکیب بخش های مختلف، ایدههای جدید کشف کنند. همه این موارد، بدون نگرانی در مورد هزینه یا اتلاف وقت، صورت می پذیرد. ایجاد نمونه های اولیه و محصولات جدید با استفاده از واقعیت مجازی، بسیار آسان خواهد بود.
آینده دنیای واقعیت مجازی یا VR چیست؟
دنیای واقعیت مجازی همانند "واقعیت گسترده"، به سرعت در حال رشد است. با شتاب گرفتن تحول دیجیتال، سازندگان VR به ابزارهای جدید و باورنکردنی دست می یابند. در فضای "نرم افزاری" واقعیت مجازی، VR با استفاده از هوش مصنوعی، تقویت شده تا به هموار کردن راه برای نسل جدیدی از تجربیات واقعیت مجازی یا VR کمک نماید. به کار گرفتن الگوریتمهای هوش مصنوعی در نرم افزارهای واقعیت مجازی باعث میشود تا ماشینها تعاملاتی را که افراد از فضاهای مجازی انتظار دارند، راحت تر درک کنند. برای مثال، "بینایی کامپیوتری" میتواند مواردی مانند ردیابی چشم، دست و حرکت بدن را انجام داده تا اطمینان حاصل شود که افراد میتوانند با عناصر موجود در دنیای واقعیت مجازی، به صورت آنی تعامل داشته باشند.
تصویر(4)
در فضای "سختافزاری" VR، شرکتها در حال آزمایش فناوریهایی هستند که به وسیله آنها تماشای واقعیت مجازی راحت تر شود. آنها به دنبال این هستند که مواردی مانند "screen door effect" حذف گشته و به تبع آن، محدوده دید بیشتری برای انسان فراهم گردد.
screen door effect، خطوط نازک، تیره یا مشبکی هستند که به دلیل شکاف بین پیکسل ها، روی صفحه نمایش مشاهده می شوند و معمولاً در نمایشگرهای قدیمی با وضوح پایین و در هدست های دنیای واقعیت مجازی یا VR رخ می دهند. از طرف دیگر، شرکتهای خلاق در حال ساخت فناوریهای مکمل بیشتری مانند تراشههای پردازشی قدرتمندتر، طراحیهای ارگونومیک هدست و حتی فناوری لمسی، برای تعامل بیشتر افراد در محیط VR هستند. در حال حاضر رهبران بازار دنیای فناوری، از طریق صفحات نمایش 8K و طراحی هدست های جدید، تلاش می کنند تا دستگاه های VR را به سمت عینک های هوشمند سوق دهند.
کشف فرصت ها در دنیای واقعیت مجازی یا VR
پیشبینی دقیق اینکه دنیای "واقعیت مجازی"، آینده افراد را به کدام سو خواهد برد، دشوار است. به ویژه زمانی که این تکنولوژی با سرعت زیادی در حال رشد و پیشرفت می باشد. دنیای واقعیت مجازی یا VR، امروزه به عنوان یک ابزار قدرتمند نه تنها برای سرگرمی، بلکه برای اهداف سازمانی نیز مورد توجه قرار گرفته است. فراتر از بازی ها و سرگرمی های تعاملی، ابزارهای واقعیت مجازی پتانسیل خود را برای مواردی مانند درمان اختلال استرس، تسکین درد، آموزش و طراحی نشان داده اند. در حالی که شاید هنوز به مرحله ای نرسیده که هر شخص "دنیای مجازی" خود را داشته باشد اما مطمئناً سرمایه گذاری در "واقعیت مجازی" در حال تکامل است.
اگر فروشندگان بیاموزند که چگونه بدون هدر دادن بودجه شرکت، تجربیات دنیای واقعیت مجازی یا VR جذابی ایجاد کنند، می توان آینده ای را مشاهده نمود که در آن "متاورس" چشمانداز جدیدی برای کار و خلاقیت باشد.