اتفاقات روزمره ، اخبار مهم و دیگر مطالب میهن وب هاست را می توانید در این قسمت مطالعه کنید

در بحث بهینه سازی شبکه، احتمالاً عبارت DDI را شنیده اید. DDI از سه ساختار اصلی DNS ،DHCP و IPAM تشکیل شده است. به عبارت دیگر، DDI مخفف عبارات طولانی تر زیر می باشد:

• Domain Name System :DNS
• Dynamic Host Configuration Protocol :DHCP
• IP Address Management :IPAM

در ادامه مقاله به بررسی جامع نقش DDI در بهینه سازی شبکه و تجزیه و تحلیل اجزای تشکیل دهنده آن به صورت جداگانه، پرداخته می شود. 

تصویر(1)

همانطور که بیان شد، DDI شامل سه جز ضروری DNS، DHCP و IPAM است که وظایف مدیریتی شبکه را بر عهده دارند. در دنیای شبکه، از DNS برای برقراری ارتباط بین هاست و آدرس های IP استفاده می شود. علاوه بر این، مسیر دسترسی به اپلیکیشن‌ها و خدمات را از طریق ترافیک HTTP و جریان ترافیک شبکه، فراهم می‌کند. همچنین توسط پروتکل مدیریتی DHCP، می‌توان به هر میزبان موجود در شبکه، به صورت پویا یک آدرس IP اختصاص داد. IPAM نیز وظیفه مدیریت آدرس های IP در سراسر شبکه را بر عهده دارد.

استفاده از DDI می تواند برای نهادهایی که وظیفه مدیریت و کنترل حجم بالایی از آدرس های IP را دارند، مفید باشد. غالباً کسب و کارها برای مدیریت بهتر، سه جز پروتکل شبکه  یعنی DNS ،DHCP و IPAM را در یک پلتفرم خاص قرار می دهند. همچنین، به کارگیری DDI برای سازمان‌های فناوری اطلاعات که از multicloud برای مدیریت چندین فضای ابری استفاده می کنند، مفید است. به عبارت دیگر، شرکت‌هایی که از چند ارائه‌دهنده خدمات ابری بهره می‌برند، توسط DDI قادر به مدیریت تمام داده‌های ابری در یک مکان خواهند بود. 

تصویر(2)

در ادامه مقاله به بررسی نقش DDI در بهینه سازی شبکه و ساختارهای اصلی DDI شامل DNS، DHCP و IPAM پرداخته می شود. 

اجزای DDI در بهینه سازی شبکه

1.DNS 

DNS، آدرس های آی پی (IPv4 یا IPv6) را به نام های دامنه ترجمه می کند. DNS مانند یک دفترچه تلفن در اینترنت کار می نماید و یکی از اجزای اصلی شبکه جهانی محسوب می شود. در هسته DNS، یک سیستم نامگذاری سلسله مراتبی وجود دارد که تمامی دامنه‌های موجود و آدرس های IP مربوطه را ذخیره می کند.

بدون DNS، کاربران عادی باید رشته‌های طولانی و دشوار اعداد (آدرس‌های IP) را به خاطر بسپارند تا بتوانند به وب‌سایت‌های موردنظر دسترسی یافته و در آنها کاوش کنند. DNS برای ذخیره داده‌های لازم مرتبط با یک سایت، به رکوردهای مختلف از جمله A، AAAA، PTR، CNAME و … نیاز دارد.

تصویر(3)

DNS یکی از اجزای اصلی DDI محسوب می‌شود. کاربران به واسطه DNS می توانند به سایت ها و خدمات ارائه شده دسترسی پیدا کنند. مدیران شبکه با استفاده از سه پروتکل DNS، DHCP و IPAM، به راحتی امکان بروزرسانی و اصلاح رکوردهای DNS را خواهند داشت.

2.DHCP

DHCP (مخفف Dynamic Host Configuration Protocol) یک پروتکل مدیریت شبکه است. هدف اصلی آن، تخصیص آدرس های IP یکتا به دستگاه‌های موجود در یک شبکه خاص می‌باشد. مهم‌تر از همه این است که تخصیص آدرس های IP به صورت خودکار انجام می شود و نیازی به دخالت انسان در این فرآیند نیست.

تصویر(4)

ترکیب دو پروتکل DHCP با IPAM، یک موقعیت عالی برای خودکارسازی و تمرکز اطلاعات محسوب می‌شود. بدون پروتکل DHCP، مدیران شبکه باید آدرس‌های آی پی را بر اساس پلن‌ منبع IP و به صورت دستی برای تمام دستگاه‌ها تنظیم کنند. با این حال پروتکل DHCP بدون IPAM قادر به درک کامل وضعیت نخواهد بود. 

3.IPAM 

IPAM یک عنصر اساسی در DDI محسوب می‌شود که امکان سازماندهی، نظارت و کنترل منبع آدرس‌های IP شبکه را فراهم می کند. نرم افزار IPAM به دلیل امکان مدیریت موثر آدرس های IP، برای مدیران شبکه مفید است. علاوه بر این، IPAM شامل مجموعه‌ای از آدرس های IP،  اطلاعاتی در خصوص زیرشبکه‌ها و سخت افزارها می‌شود.

تصویر(5)

مدیر شبکه توسط IPAM می‌تواند رکوردهای آدرس IP کل سیستم را از طریق یک رابط کاربری مشاهده کند. همچنین این امکان برای مدیران شبکه فراهم شده تا با جمع‌آوری تمام داده‌ها در یک مکان، منابع زیرساخت شبکه را بروز نگه داشته و به تجزیه و تحلیل اطلاعات بپردازند. علاوه بر این، IPAM جهت مشاهده سو استفاده‌های احتمالی شبکه یا وجود تداخل در آدرس‌های IP خاص، مفید است. مدیران شبکه می‌توانند با بررسی نحوه تخصیص آدرس‌های IP به هر میزبان و آشنایی با الگوهای به کار رفته، نقص‌های امنیتی شبکه را به آسانی تشخیص دهند. در DDI پروتکل‌های DNS و DHCP، عملکرد فنی شبکه را بر عهده دارند. در حالی که پروتکل IPAM تامین کننده عملکردهای مدیریتی و برنامه ریزی است.

مزیت های استفاده از نقش DDI در بهینه سازی شبکه

DDI از سه ساختار اساسی و مفید DNS، DHCP و IPAM تشکیل شده است. به همین دلیل، یک پکیج منحصر به فرد و شگفت انگیز می‌باشد که رویکردی ساده به معماری شبکه ارائه می‌دهد. در ادامه مقاله به بررسی مزیت های DDI پرداخته می شود. 

تصویر(6)

• خودکار سازی مدیریت شبکه

DDI خدمات اساسی شبکه را متمرکز و خودکار نموده و از پیکربندی دستی آنها جلوگیری می‌کند. در نتیجه، مدیریت شبکه مبتنی بر IP آسان شده و احتمال ایجاد خطاهای مرتبط با  پیکربندی، کاهش می‌یابد.

به عنوان مثال، اگر شرکتی دارای چندین سرور DNS و یک سرور DHCP باشد، می تواند برای خودکارسازی و متمرکزسازی منابع، این دو جز را توسط IPAM ترکیب نموده و به DDI دست یابد.

بنابراین، DDI سبب کاهش حجم کاری مدیران شبکه در یک سازمان می شود. این امر سبب صرفه جویی در زمان شده و مدیران شبکه می توانند وقت خود را به انجام امور مهم‌تری اختصاص دهند. 

• بهبود کارایی شبکه 

خودکار بودن DDI، می تواند عملکرد بدون مشکل شبکه سازمان را تضمین کند. همچنین DDI خطاهای مدیریت پیکربندی را کاهش می دهد. بدین ترتیب، ترافیک شبکه در سازمان ها محافظت شده و خرابی آنها به حداقل خواهد رسید.

تصویر(7)

مدیران شبکه، خدمات اساسی را توسط DDI متمرکز نموده و بدین ترتیب، تمام اطلاعات و تنظیمات را در یک مکان مشاهده خواهند کرد. علاوه بر این، DDI برای عیب یابی مشکلات مختلف و امنیت شبکه مفید است.

جمع بندی

با استفاده از سه جز DNS، DHCP و IPAM، نقش DDI در بهینه سازی شبکه شما مفید واقع خواهد شد. هر یک از این مولفه‌ها، برای کارایی مناسب و رضایت بخش DDI، سودمند هستند زیرا هر کدام نقش مهم و خاصی را بر عهده دارند.