پخش زنده HTTP یکی از پرکاربردترین پروتکل های پخش ویدئو است. اگرچه آن را HTTP live streaming می نامند، اما هم برای استریم درخواستی (زمانی که کاربر درخواست پخش ویدیویی را دارد) و هم برای پخش زنده استفاده می شود. HLS فایل‌های ویدیویی را به فایل‌های HTTP قابل دانلود کوچک‌تر تجزیه کرده و با استفاده از پروتکل HTTP تحویل می‌دهد. دستگاه های سرویس گیرنده این فایل های HTTP را بارگیری می کنند و سپس آنها را به صورت ویدیو پخش می کنند.
یکی از مزیت های پروتکل HLS یا استریم پخش زنده این است که تمام دستگاه های متصل به اینترنت از HTTP پشتیبانی می کنند و اجرای آن را نسبت به پروتکل های استریم که نیاز به استفاده از سرورهای خاصی دارند، ساده تر می کند. مزیت دیگر این است که یک استریم HLS می تواند کیفیت ویدیو را بسته به شرایط شبکه بدون وقفه در پخش افزایش یا کاهش دهد. به همین دلیل است که وقتی کاربر در حال تماشای ویدیو است، کیفیت ویدیو ممکن است در میانه ویدیو بهتر یا بدتر شود. این ویژگی به‌عنوان «adaptive bitrate video delivery» یا «adaptive bitrate streaming» شناخته می‌شود و بدون آن، شرایط کند شبکه می‌تواند پخش ویدیو را به طور کلی متوقف کند. HLS توسط اپل برای استفاده در محصولاتش توسعه داده شد، اما اکنون در طیف گسترده ای از دستگاه ها استفاده می شود.
